ඔංචිලි වාරම්
එක් පැත්තක පිරිමි ඇඳුමින් සැරසුණවුන් ද අනෙක් පැත්තේ ගෑනු ඇඳුමින් සැරසුණවුන් ද නැඟීමෙන් දෙගොල්ලක්ව පැදයන ගමන් උනුනට සරදම් ලෙසිනුත් පිළිතුරු ලෙසිනුත් මනහර කවි ඇස්වීම මේ ඔංචිල්ලා පදින්නන්ට විශේෂ වූ සිරිතකි. එය ක්‍රමයෙන් අභාවයට යන බව පෙනේ. මෙහි දී අස්වන කවි ඔංචිලි වාරම් නමින් දනිති. පැදීම පටන්ගන්නේ බෙරයක් වයමින් පදින්නන්ටත් බලා සිටින්නන්ටත් අවවාද ලෙසින් අස්වන
“අට දෙන අටකොන වාඩි වෙයල්ලා <brc> සිට ගෙන දෙදෙනෙක් පොලු පාගල්ලා”
ඈ වාරම් කවිත් සමඟ මය.
ඔංචිලි වාරම් කවිවලින් ඔංචිල්ලාව ගැන අරුම පුදුම තොරතුරු කියැවෙයි. එම පද්‍යයන් ගොතා ඇත්තේ ඔංචිල්ලාවක් පදින විට එහි ගමනට අනුකූල වන තාලවලිනි. සාමාන්‍යයෙන් මේ රටේ පවත්නා පැරණි පොදු ජන ක්‍රීඩා සියල්ලක්ම පත්තිනි දෙවියන්ගේ ක්‍රීඩා හැටියට හැඳින්වීම සිරිති. ඔංචිල්ලා පැදීම ද පත්තිනි දෙවියන්ගේ ක්‍රීඩාවක් හැටියට පෙන්වා දෙති. ඒ බව ඔංචිලි වාරම් කවිවල නොයෙක් විට සඳහන් වේ.
