ඊ
සිංහල වර්ණමාලාවේ සවන අක්ෂරයයි. පාලි, සංස්කෘත, ද්රවිඩ ආදි භාෂාවන්හි මෙයට සිව්වන තැන දී ඇත. ඊකාරය ප්රාණාක්ෂරයකි. එය ව්යඤ්ජනාක්ෂරයකට ආරූඪ වූ බව දැක්වීමේ දී ගතකුරෙහි හල් භාවය දක්වන ලකුණ වෙනුවට දීර්ඝ ඉස්පිල්ලක් (ක්+ඊ=කී) යොදනු ලැබේ.
ඊකාරය තල්ලෙන් උපදින බැවින් තාලුජාක්ෂරයක් වශයෙන් ද එක ම ස්ථානයක් ආශ්රිතව උච්චාරණය වන බැවින් ඒකජාක්ෂරයක් වශයෙන් ද හැඳින්වෙයි.
හෙළබසෙහි ඊකාරය අන්යකාරක අතීතකාල ඒකවචනයෙහි ද පූර්ව ක්රියාවෙහි ද යෙදෙන ප්රත්යයක් ලෙස සිදත් වියරණයෙහි දක්වා ඇත. එපමණක් නොව අර්ථක්රියා ශබ්දයක් හෝ ගුණවාචී ශබ්දයක් හෝ පුරුෂවාචී ශබ්දයක් හෝ ස්ත්රී අර්ථයෙහි ලා කිවමනා කල්හි ශබ්දයා කෙරෙන් ස්ත්රී අර්ථයෙහි ඊ ප්රත්යය කිරීම ද අභිමතය.
ඊ ශබ්දයෙන් ශරය (ඊය) එය, ඉහි, එහි, ඒ, මේ යන අර්ථ ප්රකට කෙරේ. පාලි භාෂාවෙහි ඊ ශබ්දය ලක්ෂ්මීය, ප්රේමනීය වචනය යන අරුත් දෙයි. සංස්කෘත භාෂාවෙහි ඊ ශබ්දයෙන් අබ්ජදල, ලක්ෂ්මී, සරස්වතී, කාමදේව, කමලකේසර, රශනා, ඉන්ද්රචාප, ශර, සර්ප, ගුහා, ක්රෝධ, වේදනා, අනුකම්පා, ප්රත්යක්ෂ, සන්නිධි, සම්බෝධනාදි අර්ථ ප්රකට කැරේ.
තන්ත්ර ශාස්ත්රයෙහි ත්රිමූර්ති, රති, ශිව, ධූමභෛරවී, සුරේශ්වර, විෂ්ණු, ලක්ෂ්මී, වහ්නි ආදි අර්ථ ඊ ශබ්දයෙන් ප්රකට වේ. ඊකාරය බ්රාහ්මණ වර්ණයට ද ව්යාඝ්ර යෝනියට ද නරගතියට ද අයත් යයි කාව්ය ශාස්ත්රයෙන් පැවසේ.
(සංස්කරණය: 1970)
