අරුණාචලම්, පොන්නම්බලම් සඳහා මුලාශ්‍රය නරඹන්න

[[ගොනුව:2-75-1.jpg|250px|right]](1853- 1924). 
ලංකාවේ ද්‍රවිඩ ජාතික කීර්තිමත් දේශපාලනඥයෙකි. ශ්‍රෙෂ්ඨ පඬිවරයකු වූ මෙතෙමේ සිවිල් නිලධරයෙක් ද ලංකා  ආණ්ඩු ප්‍රතිසංස්කර ව්‍යාපාරයේ පුරෝගාමියෙක් ද වූයේ ය.

විසි වැනි ශත වර්ෂයේ මුල් භාගයේ දී මෙරට ඉංග්‍රීසි පාලකයන්ගේ ක්‍රියා කලාපය කෙරෙහි කලකිරීමට පත් ලාංකික ජාතිහිතෛෂීහු ජාතිභේද, ආගමිභේද ආදිය නොසලකා, හුදු මහජන හිතකාමිත්වයෙන් ජාතික නිදහස පතා නැඟී සිටියහ. අරුණාචලම් සිය සොහොයුරු පොන්නම්බලම් රාමනාදන් ද ජේම්ස් පීරිස් ඇfප්.ආර්. සේනානායක ආදි සෙසු ජාතික වීරයන් ද සමග උරෙනුර ගැටී ලංකාවේ ජාතික නිදහස උදෙසා මහත් උද්යෝගයෙන් ක්‍රියා කළේය. 
   
පොන්නම්බලම් අරුණාචලම් මහතා යාපනයේ මානිපේ (මානිප්පායි)හි උසස් පවුලක 1853 සැප්තැම්බර් මස 14 වැනිදා උපන්නේය. ව්‍යවස්ථාදායක මන්ත්‍රණ සභාවේ මන්ත්‍රීවරය ව සිටි කුමාරස්වාමි, රාමනාදන් යන කීර්තිධර සමාජ සේවකයන් දෙදෙනා මොහුගේ සහෝදරයෝය. ශ්‍රීමත් මුතුකුමාරස්වාමිත් ඔහුගේ එක ම පුත්‍රයා වූද විශිෂ්ට පඬිවරයකු හා කලාවේදියකු වූද ආනන්ද කුමාරස්වාමිත් මොහුගේ ඇවැස්ස නෑයෝය. පොන්නම්බලම් සහෝදරයන් තිදෙන වැඩුණේ මුතුකුමාරස්වාමි ශ්‍රීමතුන්ගේ මාර්ග දේශකත්වය යටතේය.
          
අරුණාචලම් එවක (Colombo Academy) නමින් හැඳින්වුණු රාජකීය "කලම්බු ඇකැඩමි" විද්‍යාලයෙහි මූලික අධ්‍යාපනය ලැබුවේය. එවක විද්‍යාලයාධිපති ධුරය දැරූ ආචාර්ය බාර්කෝfප්ට බෝක් මහතා, තමා ගුරු වෘත්තියෙහි යෙදී සිටි අවුරුදු හතලිහක පමණ වූ කාලය ඇතුළත කවර දිනෙකවත් මෙතරම් හපන්කම් පෙන්වූ ශිෂ්‍යයකු තමාට හමු නොවී යැයි පැවැසීමෙන් අරුණාවලම් ශිෂ්‍යයකු වශයෙන් කොතරම් දක්ෂ වී දැයි සිතාගත හැකිය. සතළොස් වියෙහි දී රජයේ විශ්වවිද්‍යාලයීය ශිෂ්‍යත්වය දිනාගත් හේ එංගලන්තයට ගොස්  කේම්බ්‍රිජ්හී ක්‍රයිස්ට් විද්‍යාලයට බැඳුණේය.  නොබෝ කලෙකින් ම සාහිත්‍යයෙන් හා ගණිත විද්‍යාවෙන් උසස් ලෙස සාමර්ථ්‍යය ලබා ඇම්.ඒ. උපාධියට හිමි විය. 1875 දී සිවිල් සේවාවට නිලධාරීන් තෝරා ගැනීමේ තරඟ පරීක්ෂණයෙන් උසස් තැනක් ලත් අරුණාචලම් සිවිල් සේවයට බඳවා ගන්නා ලද ප්‍රථම ලාංකිකයා වීමේ ගෞරවය ද අත්කර ගත්තේය. 
  
1875 අප්‍රේල් මාසයෙහි ලක්දිවට පැමිණි මේ මහතා සිවිල් නිලධාරියකු වශයෙන් උදාර සේවයක් ඉටු කෙළේය. වැඩි කල් නොගොස් ම හේ රජයේ සැලකිල්ලට මෙන්ම මහජන ගෞරවයට ද පාත්‍ර විය. පොලිස් මහෙස්ත්‍රාත් සහ දිස්ත්‍රික් විනිශ්චයකාර පදවි, රික්වෙස්ට් කොමසාරිස් ධුරය, රෙජිස්ට්‍රාර් ජනරාල් ධුරය සහ සංඛ්‍යාලේඛන අධිකාරි ආදි වග කිවයුතු නිලතල කීපයක් ම දැරූ මොහුට විධායක මන්ත්‍රණ සභාවේ අසුනක් ද පැවැරිණි. ඔහුගෙන් සිදු වූ උදාර රාජ්‍ය සේවයට ගරුකිරීම් වශයෙන් නයිට් නාමයක් ද ඔහු වෙත පිරිනමන ලදි.
    
අරුණාචලමිගේ දක්ෂභාවයත් දීර්ඝ පළපුරුද්දත් සලකාබලන විට එවක රජයේ උසස් නිල අතුරෙන් එකක් වූ බස්නාහිර පළාතේ දිසාපති පදවිය ලැබීමට සුදුස්සකුව සිටිය ද එවක එබඳු තනතුරු ඉංග්‍රීසි ජාතික නිලධාරීනට ම සීමා වී තිබුණු හෙයින්ම ඔහුට ඒ නිලය අහිමි වී යැයි කියනු ලැබේ. මේ ආදි නොයෙක් අසාධාරණ ක්‍රියාවන් නිසා රජයේ ක්‍රියා කලාපය කෙරෙහි කලකිරීමට පත් අරුණාවලම්, මහජන අයිතිවාසිකම් සඳහා සටන් කිරීමට කාලය එළඹ ඇති බව සිතා නොපසු බට උත්සාහයෙන් යුතුව ඒ පිළිබඳ කටයුතු ආරම්භ කෙළේය.
    
රජයේ සේවයෙන් ඉවත්වීමෙන් පසු, ඔහු බෙහෙවින් ප්‍රිය කළ දර්ශනය, ඉතිහාසය සහ පුරා විද්‍යාව යන විෂයයන් සම්බන්ධයෙන්  පර්යේෂණ කටයුතුවල නිරත වෙමින් මහජන කටයුතු වලින් ඈත්ව සිටීමට අදහස් කරගෙන සිටි නමුදු, රටේ අභිවෘද්ධිය පතා ඒ වෙනුවෙන් ම ජීවිතය කැප කරන්ට වන. ඔහු තම විශේෂ දස්කම් රටවැසියාගේ අනාගත ශුභසිද්ධිය උදෙසා මෙහෙය වූයේය. 1913 දී හෙතෙම නැවතත් එංගලන්තයට ගොස් සමාජ සේවා වැඩ ගැන විශේෂ පුහුණුවක් ද ලබාගත්තේය.         
                                                                                                                                         
අරුණාචලම්ගේ දේශපාලන ජීවිතය ආරම්භ වූයේ 1913 දී ලංකා සිවිල් සේවයෙන් අස්වීමෙන් පසුය යනු සාමාන්‍ය පිළිගැනීම නමුදු, හේ ශිෂ්‍යයකුව සිටි අවදියෙහි ද දේශපාලන විද්‍යාව කෙරෙහි උනන්දුවක් දැක්විය. එපමණක් නොව රාජ්‍ය සේවායෙහි යෙදී සිටි කාලයේ දී ද ලංකාවේ දේශපාලන දියුණුව සම්බන්ධයෙන් ක්‍රියාශීලි වූයේය. 1915 දී ලංකා සමාජ සේවා පෙරමුණ නමින් සංවිධානයක් පිහිටුවීමෙන් සර් පොන්නම්බලම් අරුණාචලම් විසින් කරන ලද්දේ උදාර මෙහෙයකි. 1919 දී ලංකාවේ ප්‍රථම කම්කරු සමිතිය බිහි කළ මොහුට වෘත්තීය සමිති ව්‍යාපාරයේ ආදි කර්තෘවරයා වීමේ ගෞරවය ද හිමි වන්නේය.  

මේ හැම කාර්යයකට ම වඩා අරුණාචලම් මහතා සිහි කටයුත්තේ ලංකා නිදහස් සටනේ පුරෝගාමි නායකයකු ලෙසය. ලංකාවේ ආණ්ඩු ප්‍රතිසංස්කරණය සම්බන්ධයෙන් දැක්වූ බලවත් උද්යෝගය මොහුගේ උත්කෘෂ්ටතම සේවය ලෙස සැලකිය හැකිය. 1916 දී මෙතුමා ආණ්ඩු ප්‍රතිසංස්කරණ පෙරමුණ නමින් සංගමයක් අරඹා මේ සටනේ මුල් පියවර තැබීය. 1917 දී "අපේ දේශපාලන අවශ්‍යතා" යන මැයෙන් ඔහු පැවැත් වූ කථාව නිදහස් සටනට ජාතික වීරයන් කැඳවන කාහල නාදයක් බඳු විය. වරින්වර ලක්දිව දේශපාලන උද්ඝෝෂණ ඇතිවූ නමුදු සංවිධානය වූ අඛණ්ඩ උද්ඝෝෂණයක ආවශ්‍යකත්වය කාහටත් වැටහී ගියේ මේ වේගවත් කථාවෙන් පසුය. මෙයින් දෙවසකට පසු වර්තමාන දේශපාලන නිදහසේ මුල් බීජය වූ ආණ්ඩු ප්‍රතිසංස්කරණ පෙරමුණ, ලංකා ජාතික සංගමය නමින් ප්‍රබල සංවිධානයක් බවට පත් කරන ලදි. මෙතුමා එහි ප්‍රථම සභාපති ධුරයට තෝරා ගනු ලැබීය. 

ලක්දිව අධ්‍යාපන කටයුතු නඟාලීමෙහි ලා අරුණාචලම් දැක්වූ උද්‍යෝගය අතිශයින් ප්‍රශංසනීයයි. ලංකාවෙහි විශ්වවිද්‍යාලයක් පිහිටුවනු වස් නඟන ලද උද්ඝෝෂණයේ ද මෙතුමා මුල් තැනක් ගත්තේය. 1906 දී අරඹන ලද ලංකා විශ්ව විද්‍යාල සංගමයේ ආදිකර්තෘ මෙන්ම ප්‍රථම සභාපති වූයේද මේ මහතාය. පේරාදෙණියේ ලංකා විශ්වවිද්‍යාලයෙහි එතුමාගේ නමින් ශිෂ්‍ය නිවාසයක් පිහිටුවා ඇත්තේ එතුමාට කෘතගුණ සැලකීමක් වශයෙනි.

පොන්නම්බලම් අරුණාචලම් මහතා විශිෂ්ට පඬිවරයකු හා ලේඛකයකු වශයෙන් ද සිහි කටයුතුමය. මෙතුමා රජයේ කාර්යභාරයන් හා නොයෙක් මහජන කටයුතු මධ්‍යයෙහි ම සාහිත්‍ය පොත් කියවීමට මෙන්ම දර්ශනය, ඉතිහාසය සහ පුරා විද්‍යාව පිළිබඳ පර්යෙෂණ පැවැත්වීමටත් අමතක නොකළේය. ස්වකීය ප්‍රසිද්ධ කථා පදනම් කරගෙන, "ලංකා ඉතිහාස සටහන්" (Sketches of Ceylon History) නමින් පළ කළ ග්‍රන්ථය එකල ඉතිහාසය පිළිබඳ ගුරු පොතක් බඳු විය. රාජකීය ආසියාතික සංගමයේ සභාපති ධුරය දරමින් මෙතුමා එම සඟරාවට ද්‍රවිඪ සාහිත්‍යය සහ ලංකා ඉතිහාසය සම්බන්ධයෙන් අගනා ලිපි රැසක් ලියූයේය. අරුණාචලම් මහතාගේ අභාවයෙන් පසු ප්‍රසිද්ධ කරන ලද "අධ්‍යයන හා පරිවර්තන" (Studies and Translations) නම් රචනා සංග්‍රහය වූ කලී උසස් සාහිත්යික හා දාර්ශනික සංකල්ප ඉදිරිපත් කරන්නකි. මෙය පරිවර්තන ග්‍රන්ථයක් වශයෙන් නම් කොට ඇත ද ග්‍රීක, ලතින්, සංස්කෘත සහ ද්‍රවිඪ යන සාහිත්‍යයන් විෂයෙහි හසළ බුද්ධිමතකුගේ නිර්මාණාත්මක කෘතියක් ලෙස හැඳින්විය හැකිය. 
   
මානිප්පායිහි නවසිවායම් මුදලිඳුගේ දුහිතෘ වූ ස්වර්ණම් මෙනෙවිය හා සමඟ 1883 දී විවාපත් වූ අරුණාචලම්, දූවරුන් හතර දෙනකුන්ගේ ද පුත්‍රයන් තුන්දෙනකුන්ගේ ද පියා වූයේය. කීර්තිමත් දේශපාලකයකු වූ ශ්‍රීමත් අරුණාචලම් මහා දේව මෙතුමාගේ පුත්‍රයෙකි.

අරුණාචලම් ශ්‍රීමතුන් නොයෙක් ආගම් මෙන් ම දර්ශනයන්ද හදාළ නමුදු එතුමා තුළ විද්‍යමාන වූයේ දෘඪ හින්දු භක්තියයි. මෙතුමා හින්දු ආගම නඟා සිටුවනු වස් බොහෝ වෙහෙස ගත්තේය. ලක්දිව හින්දු සිද්ධස්ථාන ආරක්ෂා කරනු වස්උද්‍යෝගයෙන් කටයුතු කළේය. ඉන්දියාවෙහි වන්දනා ගමනෙක යෙදී සිටි සර් පොන්නම්බලම් අරුණාචලම් මදුරාසියෙහි දී රෝගාතුර වී 1924 දී පරලෝ සැපත් විය.

දේශපාලනඥයකු, රාජ්‍යපාලකයකු, ජාති හිතෛෂියකු සහ පඬිවරයකු වශයෙන් මෙතුමාගෙන් සිදු වූ උසස් සේවය සිහිපත් කිරීම් වශයෙන් 1930 දී පාර්ලිමේන්තු මන්දිරය අසල ලෝහයෙන් කළ එතුමාගේ ප්‍රතිමාවක් ඉදි කරන ලදී.                                                                           

[[ප්‍රවර්ගය:අ]]