"අලි සාස්ත්‍රෝමිජෝජෝ" හි සංශෝධන අතර වෙනස්කම්
Senasinghe (කතාබහ | දායකත්ව) ('(1903-). ඉන්දුනීසියානු අගමැති පදවිය දැරූ අලි සාස්ත...' යොදමින් නව පිටුවක් තනන ලදි) |
Senasinghe (කතාබහ | දායකත්ව) |
||
| 1 පේළිය: | 1 පේළිය: | ||
(1903-). ඉන්දුනීසියානු අගමැති පදවිය දැරූ අලි සාස්ත්‍රෝමිජෝජෝ දක්ෂ තානාපතිවරයෙක් ද පුවත්පත් කලාවේදියෙක් ද විය. 1903 මැයි 21 වැනි දා ජාවාහි දී උත්පත්තිය ලැබූ ඔහු ඕලන්දයේ ලයිඩන් විශ්ව විද්‍යාලයෙන් 1927 දී නීතිය පිළිබඳ උසස් උපාධියක් ලබාගත්තේය. පෙරළා සියරටට පැමිණීමෙන් පසු අලි සාස්ත්‍රෝමිජෝජෝ ඉන්දුනීසියානු ජාතික පක්ෂය පිහිටුවීමට කටයුතු සංවිධානය කෙළේය. 1929 දී නීති වෘත්තියට බට හේ ස්වජාතිකයන් තුළ ජාත්‍යනුරාගය උද්දීපනය කරනු වස් 'තිම්බුල්' සහ 'දර්මෝකොන්ඩෝ' නමින් දිනපතා පුවත්පත් දෙකක් ම ප්‍රචාරය කරන්නට විය. හෙතෙම 1939 දී නෙදර්ලන්ත ආණ්ඩුව මගින් තහනම් කරන ලද ජාතික පක්ෂයෙහිත් ඉන්පසු පිහිටුවන ලද ඉන්දුනීසියානු මහජන ව්‍යාපාරයෙහිත් මුල්තැනක් ගෙන විමුක්ති සටන ගෙන ගියේය. | (1903-). ඉන්දුනීසියානු අගමැති පදවිය දැරූ අලි සාස්ත්‍රෝමිජෝජෝ දක්ෂ තානාපතිවරයෙක් ද පුවත්පත් කලාවේදියෙක් ද විය. 1903 මැයි 21 වැනි දා ජාවාහි දී උත්පත්තිය ලැබූ ඔහු ඕලන්දයේ ලයිඩන් විශ්ව විද්‍යාලයෙන් 1927 දී නීතිය පිළිබඳ උසස් උපාධියක් ලබාගත්තේය. පෙරළා සියරටට පැමිණීමෙන් පසු අලි සාස්ත්‍රෝමිජෝජෝ ඉන්දුනීසියානු ජාතික පක්ෂය පිහිටුවීමට කටයුතු සංවිධානය කෙළේය. 1929 දී නීති වෘත්තියට බට හේ ස්වජාතිකයන් තුළ ජාත්‍යනුරාගය උද්දීපනය කරනු වස් 'තිම්බුල්' සහ 'දර්මෝකොන්ඩෝ' නමින් දිනපතා පුවත්පත් දෙකක් ම ප්‍රචාරය කරන්නට විය. හෙතෙම 1939 දී නෙදර්ලන්ත ආණ්ඩුව මගින් තහනම් කරන ලද ජාතික පක්ෂයෙහිත් ඉන්පසු පිහිටුවන ලද ඉන්දුනීසියානු මහජන ව්‍යාපාරයෙහිත් මුල්තැනක් ගෙන විමුක්ති සටන ගෙන ගියේය. | ||
| − | 1945 දී ඉන්දුනීසියාවට නිදහස ලැබීමෙන් පසු සාස්ත්‍රෝමිජෝජෝ ඉන්දුනීසියානු සමූහාණ්ඩුවේ අගනුවර වූ ජොග් ජාකර්තාහි ආරක්ෂක කවුන්සලයේ | + | 1945 දී ඉන්දුනීසියාවට නිදහස ලැබීමෙන් පසු සාස්ත්‍රෝමිජෝජෝ ඉන්දුනීසියානු සමූහාණ්ඩුවේ අගනුවර වූ ජොග් ජාකර්තාහි ආරක්ෂක කවුන්සලයේ මහලේකම් තනතුරට පත් වූයේය. වැදගත් දූත ගමන් කීපයකට ම සහභාගි වු ඔහුට ආචාර්ය අමීර් ෂරිපුද්දීන්ගේ කැබිනටි මණ්ඩලයේ අධ්‍යාපනය හා සංස්කෘතිය පිළිබඳ අමාත්‍ය ධුරය පවරන ලදි. |
| − | 1948 දී ලන්දේසීන් දෙවෙනි වරටත් යුද පියවරක් ගත්තෙන් | + | 1948 දී ලන්දේසීන් දෙවෙනි වරටත් යුද පියවරක් ගත්තෙන් සාස්ත්‍රෝමිජෝජෝටත් තවත් නායකයන් කීප දෙනකුටත් යළිත් වරක් බන්ධනාගාර ගත වීමට සිදු විය. ඔහුට 1953 අගෝස්තු මාසයේ දී ඉන්දුනීසියානු සමූහාණ්ඩුවේ අගමැති පදවිය පිළිගැනීමට ආරාධනය ලැබුණේ මැක්සිකෝවේ හා කැනඩාවේ තානාපතිවරයා වශයෙන් කටයුතු කරද්දීය. 1955 අගෝස්තු මාසය දක්වා හේ එම තනතුරේ සේවය කෙළේය. යළිත් 1956 මාර්තු මාසයේ සිට 1957 මාර්තු මාසය දක්වා අගමැති ධුරය ඉසිලීය. |
| − | 1955 දී පවත්වන ලද බැංඩුන් සම්මේලනයේ ([[බැංඩුන් සම්මේලනය]] බ.) සභාපති ලෙස තෝරා ගනු ලැබුයේ සාස්ත්‍රෝමිජෝජෝය. ඉක්බිති 1957 දී එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයේ ස්ථිර ඉන්දුනීසියානු නියෝජිතයා වශයෙන් පත්ව ගිය ඔහු දැනට තාවකාලික මහජන උපදේශක මහාමණ්ඩලයේ (Provisional People's Consultative Assembly) සහ ජාතික පෙරමුණේ උපසභාපති | + | 1955 දී පවත්වන ලද බැංඩුන් සම්මේලනයේ ([[බැංඩුන් සම්මේලනය]] බ.) සභාපති ලෙස තෝරා ගනු ලැබුයේ සාස්ත්‍රෝමිජෝජෝය. ඉක්බිති 1957 දී එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයේ ස්ථිර ඉන්දුනීසියානු නියෝජිතයා වශයෙන් පත්ව ගිය ඔහු දැනට තාවකාලික මහජන උපදේශක මහාමණ්ඩලයේ (Provisional People's Consultative Assembly) සහ ජාතික පෙරමුණේ උපසභාපති වශයෙන් ද ඉන්දුනීසියානු ජාතික පක්ෂයේ සභාපති වශයෙන් ද කටයුතු කරයි. |
(සංස්කරණය: 1965) | (සංස්කරණය: 1965) | ||
14:56, 11 ඔක්තෝබර් 2024 වන විට නවතම සංශෝධනය
(1903-). ඉන්දුනීසියානු අගමැති පදවිය දැරූ අලි සාස්ත්‍රෝමිජෝජෝ දක්ෂ තානාපතිවරයෙක් ද පුවත්පත් කලාවේදියෙක් ද විය. 1903 මැයි 21 වැනි දා ජාවාහි දී උත්පත්තිය ලැබූ ඔහු ඕලන්දයේ ලයිඩන් විශ්ව විද්‍යාලයෙන් 1927 දී නීතිය පිළිබඳ උසස් උපාධියක් ලබාගත්තේය. පෙරළා සියරටට පැමිණීමෙන් පසු අලි සාස්ත්‍රෝමිජෝජෝ ඉන්දුනීසියානු ජාතික පක්ෂය පිහිටුවීමට කටයුතු සංවිධානය කෙළේය. 1929 දී නීති වෘත්තියට බට හේ ස්වජාතිකයන් තුළ ජාත්‍යනුරාගය උද්දීපනය කරනු වස් 'තිම්බුල්' සහ 'දර්මෝකොන්ඩෝ' නමින් දිනපතා පුවත්පත් දෙකක් ම ප්‍රචාරය කරන්නට විය. හෙතෙම 1939 දී නෙදර්ලන්ත ආණ්ඩුව මගින් තහනම් කරන ලද ජාතික පක්ෂයෙහිත් ඉන්පසු පිහිටුවන ලද ඉන්දුනීසියානු මහජන ව්‍යාපාරයෙහිත් මුල්තැනක් ගෙන විමුක්ති සටන ගෙන ගියේය.
1945 දී ඉන්දුනීසියාවට නිදහස ලැබීමෙන් පසු සාස්ත්‍රෝමිජෝජෝ ඉන්දුනීසියානු සමූහාණ්ඩුවේ අගනුවර වූ ජොග් ජාකර්තාහි ආරක්ෂක කවුන්සලයේ මහලේකම් තනතුරට පත් වූයේය. වැදගත් දූත ගමන් කීපයකට ම සහභාගි වු ඔහුට ආචාර්ය අමීර් ෂරිපුද්දීන්ගේ කැබිනටි මණ්ඩලයේ අධ්‍යාපනය හා සංස්කෘතිය පිළිබඳ අමාත්‍ය ධුරය පවරන ලදි.
1948 දී ලන්දේසීන් දෙවෙනි වරටත් යුද පියවරක් ගත්තෙන් සාස්ත්‍රෝමිජෝජෝටත් තවත් නායකයන් කීප දෙනකුටත් යළිත් වරක් බන්ධනාගාර ගත වීමට සිදු විය. ඔහුට 1953 අගෝස්තු මාසයේ දී ඉන්දුනීසියානු සමූහාණ්ඩුවේ අගමැති පදවිය පිළිගැනීමට ආරාධනය ලැබුණේ මැක්සිකෝවේ හා කැනඩාවේ තානාපතිවරයා වශයෙන් කටයුතු කරද්දීය. 1955 අගෝස්තු මාසය දක්වා හේ එම තනතුරේ සේවය කෙළේය. යළිත් 1956 මාර්තු මාසයේ සිට 1957 මාර්තු මාසය දක්වා අගමැති ධුරය ඉසිලීය.
1955 දී පවත්වන ලද බැංඩුන් සම්මේලනයේ (බැංඩුන් සම්මේලනය බ.) සභාපති ලෙස තෝරා ගනු ලැබුයේ සාස්ත්‍රෝමිජෝජෝය. ඉක්බිති 1957 දී එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයේ ස්ථිර ඉන්දුනීසියානු නියෝජිතයා වශයෙන් පත්ව ගිය ඔහු දැනට තාවකාලික මහජන උපදේශක මහාමණ්ඩලයේ (Provisional People's Consultative Assembly) සහ ජාතික පෙරමුණේ උපසභාපති වශයෙන් ද ඉන්දුනීසියානු ජාතික පක්ෂයේ සභාපති වශයෙන් ද කටයුතු කරයි.
(සංස්කරණය: 1965)
