අංශපාද මංගල්ලය
සත් අඩිය කැපීම, වැල්වළලු පැලැන්දීම යන අංග දෙකකින් යුත් සූනියම් කැපීම නමැති ශාන්තිකර්මයේ දී යකැදුරන් විසින් කියනු ලබන කවි හා දැහැන (මන්ත්‍ර) ඇතුළත් කුඩා පොතක් අංශපාද මංගල්ලය යන නමින් හැඳින්වේ. ආතුරයාට වැදී තිබෙන වින‍දොස් බුද්ධ ශරීරයෙහි වූ මඟුල් ලකුණු පවසා ඒ අනුහසින් හිස පටන් පාදාන්තය දක්වා පහතට බැස්වීම පිණිස මේ කවි රචිත බව පෙනේ. ග්‍රන්ථකර්තෘහුගේ නාමය අප්‍රකටය. රචනා කාලය ද පැරණි නොවූවත් අවිනිශ්චිතය. යාග ඇදුරන්ට යථෝක්ත ශාන්තිකර්ම ගැන අවබෝධයක් ලබාදීමත් ඔවුන්ට එය කටපාඩම් කරගැනීමේ පහසුව සලසා දීමත් කර්තෘහුගේ අදහස වී යැයි සැලැකිය හැකිය. ආතුරයා සත් පියවරකින් අටමඟලය මැදිකොට තනා ඇති පන්දලමට ඇතුළු කරවන්නේය. ඒ ගමනෙහි දී පිය තබන තැන් කෙසෙල් බඩ හා ගෝක කොළයෙන් සාදාගත් පියුම් පතක් තැබීමෙන් නිල කෙරේ. සිදුහත් කුමරු මවු කුසින් බිහිව සත් පියවරක් පියුම් පිටින් වැඩීම නිමිති කොට සකස් කරගෙන ඇති බව පෙනෙන මේ යාග ක්‍රමයෙන් ආතුරයාට වැදී තිබෙන වස් දොස් පහකිරීම අපේක්ෂා කරනු ලැබේ. පියුම් ගැබ්හි පහන්, බුලත්, පඬුරු, දෙසි, දොළ බත් තැබීමත් යළි ඒ දෙසි කපමින් පියුමින් පියුමට ආතුරයා ගමන් කරවීමත් ඔඩ්ඩිස, කඳකුමරු, රාම, ඊශ්වර, මිහිකත, නාථ යන දෙවිදේවතාවන්ගේ අණගුණ කියමින් වින‍දොස් පහකිරීමත් මින් සිදු කෙරේ. නැකත්, මොහොත්, යෝග, ග්‍රහ, වස විෂ, හදිහූනියම් වශයෙන් වන දොස් සියල්ල ද සඳහන් වන්නේය. මඟුල් ලකුණු පැවැසෙන්නේ වැල් වළලු පැලැන්දීමේ දී ය. ඔටුන්නේ පටන් වළල්ල දක්වා කළ ආභරණවලට ගන්නා වැල් වර්ග 108 ක නම් එහි දී කියැවේ. (සංස්කරණය:1963)
