අභිධර්මාමෘත (රස) ශාස්ත්‍රය

තුඛාරා නගරයේ ඝෝෂ නමැති ආචාර්‍ය්‍ය කෙනෙකුගේ කෘතියක චීන අනුවාදයේ නාමය වන අ-පි-තාං-කං-ලු-වයි-ලුං යන්න නැවත සංස්කෘත භාෂාවට නැඟීමේ දී යොදා ගත් නාමයයි. පරිවර්තකයාගේ නම සඳහන් නුවූවද එය චීනයේ වෙයි රාජවංශය (ක්‍රි.ව.220-265) යටතේ පරිවර්තනය කැරුණු බව පෙනේ. කාණ්ඩ දෙකකින් හා පරිච්ඡේද සොළසකින් සමන්විත මේ ග්‍රන්ථයෙහි දාන ශීල, උත්පත්ති ‍ප්‍රභේද, ආහාරජීවි ප්‍රාණි, කර්ම, ස්කන්ධ, සංස්කාර, ප්‍රත්‍යය, ඉන්ද්‍රියාදි ධර්මකොට්ඨාස විස්තර වේ. මේ ග්‍රන්ථය සර්වාස්තිවාදීන්ගේ ග්‍රන්ථයන් සමඟ ග්‍රන්ථ නාමාවලින්හි ඇතළත් වී ඇති නමුදු සර්වාස්තිවාදීන්ට අයත් කෘතියක් බව ග්‍රන්ථයෙහි කිසි ම තැනක සඳහන් වී නැත.

(සංස්කරණය:1963)