ආළ්වාර්වරු
දකුණු ඉන්දියාවේ විසූ වෛෂ්ණව භක්ති ගීත රචනයෙහි කීර්තියක් ඉසුලු සාධුහු දොළොස් දෙනෙක් මෙනමින් හැඳින්වෙත්. "ආළ්වාර්" යන්නෙන් "ගැඹුරු නුවණක් ඇත්තා" යනු වාච්‍ය වෙයි. නාරායණ විෂ්ණු ගැන හා විෂ්ණු දස අවතාර ගැන වර්ණනා මුඛයෙන් ස්තෝත්‍ර ප්‍රබන්ධ කොට ගායනා කිරීම ගැන ආළ්වාර්වරු ප්‍රසිද්ධයහ. පැරණි දෙමළ බසින් බඳින ලද මෙවැනි ප්‍රබන්ධ හාර දහසක් පමණ දැනට ප්‍රචාරයට පමුණුවා තිබේ.
මොවුන් විසූ වකවානුව ගැන මතභේද පවතී. ජනප්‍රවාදයට අනුව ඔවුන් විසූ කාලය යුග වශයෙන් තුනකට බෙදේ. ආදිම යුගයට අයත් ආළ්වාර්වරුන් සිව්දෙනකු ක්‍රි.පූ. පස්වන සියවසට අයත් බැව් ද මධ්‍යම යුගයට අයත් වන ආළ්වාර්වරුන් පස්දෙනකු ක්‍රි.පූ. සිව්වන සියවසට අයත් බැව් ද අවසාන යුගයට අයත් වන ආශ්වාර්වරුන් තුන් දෙනකු ක්‍රි.පූ. තුන්වන සියවසට අයත් බැව් ද මේ ජනප්‍රවාදයෙන් හෙළිවේ. දැනට පිළිගත් සාමාන්‍ය මතය වී ඇත්තේ ඔවුන් කිතු වසින් සවන සියවසටත් නව වන සියවසටත් අතර ජීවත් වූවන් බවය.
දකුණු ඉන්දියාවේ වෛෂ්ණව දේව කථාවල සඳහන් වන පරිදි ඉන්දියාවේ විසූ ආළ්වාර්වරුන්ගේ සංඛ්‍යාව දොළසකි.
(1) පොය් කෛයොළ්වාර් හෙවත් සරෝ යෝගීන්
(2) භූතත්තාළ්වාර් හෙවත් භූත යෝගීන්
(3) පේයාළ්වාර් හෙවත් මහා යෝගීන්
(4) තිරුමළිශෙයියාළ්වාර් හෙවත් භක්තිසාර
(5) නම්මාළ්වාර් හෙවත් ශටකෝප
(6) ශ්‍රී මධුරකවි
(7) කුල ශේඛරාළ්වාර්
(8) පෙරියාළ්වාර් හෙවත් විෂ්ණු චිත්ත
(9) ශ්‍රී ආණ්ඩාල්ලෙයි හෙවත් ගෝදා
(10) තොණ්ඩරඩිප්පොඩියාළ්වාර් හෙවත් භක්තාඞ්ඝ්‍රිරේණු
(11) තිරුප්පාණාළ්වාර් හෙවත් යෝගි වාහන සහ
(12) තිරුමංගෙයියාර් හෙවත් පරකාල් යනු මේ දොළොස් දෙනාගේ නම්ය. මුලින් සඳහන් කළ සිව්දෙන පල්ලව රාජ්‍යයටද අන්තිම තිදෙන චෝළ රාජ්‍යයට ද අයිති වූහ. සත්වැන්නා කේරළ රාජ්‍යයෙන් ආ තැනැත්තෙකි. සෙස්සෝ පාණ්ඩ්‍ය රාජ්‍යයට අයත් වුහ. මොව්හු සමාජයේ නොයෙක් තරාතිරම් වලට හා කුලවලට අයත් පුද්ගලයෝ වූහ. පස්වැන්නා වෙල්ලාල කුලයට අයත් විය. අටවැන්නා පමණක් බ්‍රාහ්මණයකු ලෙස සැලකේ. සත්වැන්නා (කුලශේඛර) රජෙක් විය. එකොළොස් වැන්නා පංචමයකු වූ අතර දොළොස් වැන්නා (පරකාල්) චෞර පෙළපතකින් පැවතෙන්නෙක් විය.
ආදියෙහි ම විසූ ආළ්වාර්වරුන් තිදෙනාගේ උපත ගැන සඳහන් වන තොරතුරු මිථ්‍යා කථාවලින් ගහනය. මේ තිදෙන සියය බැගින් විෂ්ණු ස්තෝත්‍ර තුන්සියයක් ප්‍රබන්ධ කළ බැව් කියනු ලැබෙයි. මේ ස්තෝත්‍රයන්හි විෂ්ණු දෙවියන්ගේ අවතාර ගැන - විශේෂයෙන් ම ත්‍රිවික්‍රම හා කෘෂ්ණ ගැන - සඳහන් වන බැවින් ඒවා ගුප්ත රාජ්‍ය කාලයෙන් පසු ප්‍රබන්ධ කරන ලදැයි කිව යුතුය. තිරු මළිශෙයියාළ්වාර්තුමා පල්ලව මහේන්ද්‍රවර්මන් රජතුමාගේ රාජ්‍ය කාලයෙහි (600–630) විසූහයි සලකති. නම්මාළ්වාර්තුමා (5) විසින් ස්තෝත්‍ර 1,300ක් පමණ ප්‍රබන්ධ කරන ලදැයි කියති. මධුර කවි ආළ්වාර්තුමා නම්මාළ්වාර්තුමාගේ ශිෂ්‍යයෙකි. "මුකුන්දමාලා" නමැති ස්තෝත්‍ර ග්‍රන්ථයෙහි කර්තෘ කුල ශේඛරාළ්වාර්තුමා බැව් පෙනේ. විෂ්ණුචිත්තආළ්වාර්තුමා විසින් ද භක්ති ස්තෝත්‍ර විශාල සංඛ්‍යාවක් ප්‍රබන්ධ කරන ලදැයි පැවසේ. ආණ්ඩාල්ලෙයිආළ්වාර්තුමිය විෂ්ණුචිත්තආළ්වාර්තුමාගේ දියණි කෙනෙකි. එතුමිය ද ස්තෝත්‍ර 173ක් පමණ ප්‍රබන්ධ කොට ඇත. තිරුමංගෙයි යාළ්වාර්තුමා විසින් ද විෂ්ණු ස්තෝත්‍ර 1,361ක් ප්‍රබන්ධ කොට ඇතැයි පළ වෙයි.
(සංස්කරණය:1967)
