ධම්මදින්නා
ගෞතම බුද්ධ ශාසනයෙහි ධර්ම කථික භික්ෂුණීන් අතර අග්‍ර ස්ථානය ලබූ රහත් මෙහෙණියකි. රජගහ නුවර විසාඛ සිටුතුමාගේ භාර්යාව වූ මෝතොමෝ, බුදුරජාණන් වහන්සේ වෙතින් බණ අසා අනාගාමී වූවා සැමියාගෙන් අවසර ගෙන පැවිදි ව රහත් බවට පැමිණියා ය.
පපඤ්චසූදනී නම් මජ්ඣිම නිකාය අටුවාවෙහි දැක්වෙන පරිදි ධම්මදින්නා පැවිදි වීම සඳහා සිය සැමියාගෙන් අවසර ගත් පසු මෙහෙණවරට රැගෙන යනු ලැබ ඇත්තේ ස්වර්ණමය දෝලාවකිනි. පැවිදි ව හුදකලොව වාසය කළ ඇය නොබෝ කලකින් චතුපටිසම්භිදා (අත්ථ, ධම්ම, නිරුත්ති, පටිභාන යන විශිෂ්ට ඥාන හතර) සහිත ව අර්හත්වයට පත් වූවා ය.
චූළවේද්දල සූත්‍රයෙහි සඳහන් වන පරිදි ධර්මය සම්බන්ධයෙන් ඇගේ සැමියා වූ විසාඛ විසින් අසන ලද ප්‍රශ්න මාලාවට පිළිතුරු දුන් විලාසයෙන් ඇගේ වාග් චතුරාර්ය සහ ප්‍රඥාපාටවය මැනවින් පැහැදිලි වෙයි. මේ බැව් දැනගත් බුදුහු ද ඇයට ප්‍රශංසා කොට ධර්මකථික භික්ෂුණීන් අතුරෙහි අග්‍රස්ථානයට පත් කළහ.
මෝතොමෝ පදුමුත්තර බුදුන් සමයෙහි දී එක්තරා මෙහෙණක ධර්ම කථික මෙහෙණීන් අතර අග්‍රස්ථානයෙහි තබනු දැක එම තනතුර ප්‍රාර්ථනා කොට, ඵුස්ස, කස්සප යන බුදුවරුන්ගේ කාලවල දී ද ඒ සඳහා පින් දහම් කළා ය.
