නැකතට අකුරු කියැවීම
කුඩා දරුවන්ට අකුරු කියවීම පෙරදිග පෙර සිට පවතින වැදගත් සිරිතකි. ළමයාගේ කේන්‍ද්‍රය අනුව පිළියෙළ කරවාගත් නැකතක් අනුව හෝ කලාතුරකින් පැමිණෙන 'සරස්වතී යෝගය' නම් පොදු නැකතක් අනුව භික්‍ෂූන්වහන්සේ නමක්ගේ හෝ වෙනයම් තලතුනා කෙනෙකුන් ලවා මුලින් ම අකුරු කියවති. ඒ සඳහා මෙබඳු සූදානමක් ද වෙයි:
මල්අස්නක් ගෙන ගිතෙල් පහන් දල්වා දරුවාට සුදු වත් අඳවා සරස්වතී නමස්කාරය කරවනු ලැබේ. උක් සකුරු, තල කිරිබත්, සුවඳැල් කෙසෙල් ගෙඩි, සමන්මල්, කළු උක්, නිල් උපුල්, නෙලුම් මල්, කස්තුරි, කපුරු, ගෝරොචන, පලතුරු වර්‍ග පහක්, රන් පඬුරක්, රිදී පඬුරක් පුදා,
“ඕං රීං, එෛං ශ්‍රීං
සරස්වතී භගවතී නමඃ
ඕං රීං ෙඔං ශ්‍රීං
ගනෙසාය නමඃ”
මේ ස්තොත්‍ර දැහැන තුන්වර බැඟින් කියා පහන් දල්වා පූජා පවත්වනු ලැබේ.
මහෙන්‍ද්‍රපාදයන්ගේ 'හොරාභරන'යෙහි විද්‍යාරම්භ විධිර් නම් පරිච්ඡේදයේ,
“සම්පූජ්‍ය වානිං විධිනා ච පූර්‍වං
දෙවීං ගනෙශංච තතරි ප්‍රනම්‍ය
පූෂ්පාදිනා හර්ච ගුරුච භක්ත්‍යා
සමාරතභත් ප්‍රාං මූඛමව ශාස්ත්‍රම්” යන ශ්ලෝකයෙන් මුලින්ම අකුරු කරවිය යුතු සැටි කියැවේ.
'ගණදෙවි හෑල්ල' නම් පැරණි කවි පොතෙත් අකුරු කැරවීම (අත්පොත් තැබීම) ගැන කරුණු පැහැදිළි වෙයි.
(කර්තෘ: හපුගොඩ සුමනතිස්ස ස්ථවිර)
(සංස්කරණය නොකළ)
