දෙවයානි
අසුර රජුගේ පුරෝහිත ශුක්‍රාචාර්‍ය්‍යවරයාගේ නන්‍දනියයි. ඉන්‍ද්‍රයාගේ දූ වූ ජයන්ති ඇයගේ මව ය. ඇතැම් ග්‍රන්ථවල ඇගේ මව උර්ජස්වතී යයි සඳහන් වේ. දෙවියන්ගේ මෙහෙයවීමෙන් මළවුන්ට පණ ගෙන දෙන මෘත සංජීවනී විද්‍යාව ඉගෙන ගැනීමට බෘහස්පතිගේ පුත්‍ර කච කුමාරයා ශූක්‍රාචාර්‍ය්‍යවරයා කරා ගොස් ඔහුගේ අනෙතවාසිකයෙක් විය. කචගේ දර්ශනයෙන් සිත් තුළ හට ගත් ප්‍රේම ඇති දෙවයානි ඔහුගේ ඉගෙනීම් නිම වූ කළ ඇය පාවා ගැනීමට ඇවිටිලි කළ නමුත් හෙතෙම ඇගේ යෝජනාව ප්‍රතික්ෂේප කළේ ය. එයින් දොම්නසට පත් දෙවයානි තොමෝ ඔබ ඉගෙනගත් විද්‍යාවෙන් ඔබට ඵල ගත නොහැකි වේවා යි ඔහුට ශාප කළා ය. ඒ ඇසූ කච ද කිසි ම ඍෂි පුත්‍රයෙක් ඔබ විවාහ කර නොගනීවායි ඇයට ද ශාප කෙළේ ය.
මෘත සංජීවනී විද්‍යාව උගත් කච දෙව් ලොව කරායාමෙන් පසු දිනක් දෙවයානිය ද යෙහෙළියන් සහිත වෘෂපර්‍වන්ගේ දූ වූ ශර්මිෂඨා ද ජලකට ගොස් ජල ක්‍රීඩාවෙහි යෙදුණහ. ඔවුන්ගේ වස්ත්‍ර සියල්ල විල් ඉවුරෙහි තබා තිබුණේ ය. ඒ දුටු ඉන්‍ද්‍රයා වාතය මඟින් ඔවුන්ගේ වස්ත්‍ර නොයෙක් අයුරින් අවුල් බවට පමුණුවා මිශ්‍ර කර යන්ට ගියේ ය. ස්නානයෙන් පසු ගොඩට පැමිණි ශර්මිෂ්ඨා ඇගේ වස්ත්‍ර සමඟ තිබුණ දෙවයානිගේ ඇඳුමකින් සැරසී සිටිනු දුටු දෙවයානි තොමෝ ඇයට අවමන් කරන්ට වූවා ය. ශර්මිෂ්ඨා ද ඇයට නින්‍දා කර පහර දී නිරුදක කූපයකට ඇය තල්ලු කර දැමී ය. මේ බව දැනගත් ශූක්‍රාචාර්‍ය්‍යවරයා තම දියණියට පහර දී නිග්‍රහ කිරීම ගැන වෘෂ්පර්‍වන් රපුට කරුණු කියා ඊට සුදුසු දඬුවම් නොකළහොත් ඔහු අත්හැර යන බවට තර්ජනය කළේ ය. අන්තිමේ දී ශර්මිෂ්ඨා හා ඇගේ දාසීන් දහස දෙවයානි දාසයන් බවට පත් කර ගැනීමෙන් මේ අවුල සමථයකට පත් විය.
නහුෂගේ පුත්‍ර යයාති රජ දෙවයානි විවාහ කර ගත්තේ ය. ඇය පාවා දීමේ දී ශර්මිෂ්ඨා හා දාසියන් දහස ද දෙවයානිට පවරා දුන් ශූක්‍රාචාර්‍ය්‍යවරයා යයාති රජු අමතා “කුලීන යුවතියක වූ ශර්මිෂ්ඨා කිසි විටෙකත් මංචකයට ආගමනය නොකරන ලෙස අවවාද කළේ ය.” ඒ රජ එම අවවාදයට අනුව ක්‍රියා කලේ ස්වල්ප කලකි. රජහට දෙවයානියගෙන් පුතුන් දෙදෙනෙකු ද ශර්මිෂ්ඨාගෙන් පුතුන් තිදෙනෙකු ද ලැබුණේ ය. ශර්මිෂ්ඨා සමඟ පැවැති මේ සම්බන්ධය දැනගත් දෙවයානි තොමෝ ඒ බව දුක් මුසු ස්වරයෙන් තම පියා දැන්වූවා ය. ඉන් කෝපයට පත් ශුක්‍ර තෙමේ “යයාතිගේ සිරුර ජරාවන් මඟින් අක්‍රහණය කෙරේවායි ශාප කෙළේ ය.” රජුගේ ඇවිටිලි නිසා කලකට එම ජරාව තම පුත්‍රයෙකුට මාරු කර ගත හැකි පරිදි ශාපය ලිහිල් කෙළේ ය. ඔහුගේ පුතුන් පස්දෙනාගෙන් සතර දෙනෙකු ම ජරාව භාර ගැනීමට නොකැමති වූයෙන් නරපති තෙමේ ඔවුන්ට ශාප කෙළේ ය. බාල ම පුත්‍රයා වූ පුරු ජරාව භාර කැමති වූයෙන් ඔහුට ආශිර්වාද කර අවුරුදු දහයක් ගත වන තුරු ඒ කුමරුට ජරාව පවරා තෙමේ යෞවන ශරීරයෙන් යුක්තව සැප අනුභව කර අනතුරුව නිර්දොෂ වූ මුවන්ගෙන් ගහන වනාන්තරයකට ගොස් වානප්‍රස්ථ තවුසෙක් විය.
(කර්තෘ: ඩී.ආර්. සෙනෙවිරත්න)
(සංස්කරණය නොකළ)
ඩී. ආර්. එස්.
