දිය සායම් චිත්‍ර
වතුරෙන් දිය කර ගැනීමෙන් අදිනු ලබන චිත්‍ර, දිය සායම් චිත්‍ර වේ. චිත්‍ර ඇදීම සඳහා ගනු ලබන සායම් කඩදාසියට ඇලෙන සේ මැලියම් යොදා ගැනීමෙන් ද ගස් පිළිල, යුෂ මිශ්‍රණයෙන් ද වර්ණ වියළීම ක්ෂණිකව නතර වන සේ ග්ලිසරින් භාවිතයෙන් ද මෙම වර්ණ සකස් කර ගත්හ. මෙපරිදි සැකසූ පාට වර්ග වියළා, අසුරා වෙළෙඳපොළට එවනු ලැබිණි.
පටුන
වර්ණ ස්වභාවය
මෙම වර්ණ විනිවිද නොපෙනේ. චිත්‍ර ඇදීමට යොදා ගනු ලබන කොළයෙහි සුදු හැඩ ඉතිරි වන සේ ආලෝකය මතු කොට එම හැඩ කොටස් තුළට වර්ණ විහිදයාමට ඉඩහරිනු ලැබේ. වර්ණ වියළීමෙන් අනතුරුව අවශ්‍ය තන්හි ඉතා සුළු වශයෙන් රේඛා හැඩ දක්වති. ඇතැම්හු එළිය දැක්වීම සඳහා සුදු වර්ණ යොදා හැඩ කොටස් තෙත වර්ණයනට මිශ්‍ර වීමට ඉඩ හරී. තද එළිය දැක්වීමට එම සුදු වර්ණය බෙහෙවින් යොදති.
ඉතිහාසය
මිසරයෝ පැපිරස් පතුරුවල කළු-සුදු මිශ්‍රණයෙන් දිය සායම් චිත්‍ර අදිනු ලැබූහ.
දියසායම් සඳහා යොදා ගත් වෙනත් මාධ්‍යයයෝ
තීන්ත
ආරම්භයේ දී ජපානයේ හා චීනයේ දිය සායම් වෙනුවට තීන්ත යොදා ගත්හ. විශාල පින්සල් මේ සඳහා භාවිතා කළහ. මැලියම් යෙදූ කළු තීන්ත කූරු ජලය මිශ්‍ර කර ගැනීමෙන් සිල්ක් රෙදි හා දිය උරන කඩදාසි තුළ එළිය අඳුර දක්වා ස්වාභාවික හැඩ දැක්වීමට ශිල්පීහු පොහොසත් වූහ. රෙම්බ්‍රාන්ට්, නිකොලස් පෝසීන්, ටයිපෝලෝ, සැමුවෙල්, පාමර්, කන්ස්ටබල් සහ එසුවාට් මනෙට් එ හැම වී. රෙමිබ්‍රාන්ට් මෙහි ලා ප්‍රමුඛස්ථානය ගත්තේ ය.
විසි වන ශතවර්ෂයෙහි දී කෙලාඩ් ලොරේන්, ටර්නර්, ඩෝමියර්, බ්‍රාග්, පිකාසෝ, රෙජිනෝලඩ් මාර්ෂ්, හෙන්රි මිවුවෙක්ස් සහ ජෝන් පයිපර් මෙම සම්ප්‍රදාය තම වාසියට යොදා එම ශෛලීන් ඔවුනොවුනට ආවේණිකව ගෙන ගියහ.
යොදා ගත් සාම්ප්‍රදායික ලක්ෂණ
යුරෝපා චිත්‍ර ශිල්පීහු විනිවිද පෙනෙන දිය සායම් වර්ණ යොදමින් පැළෑටි චිත්‍ර අධ්‍යයනෙහි හා දර්ශන චිත්‍ර ඇදීමෙහි යෙදුනහ. ඇල්බට් ඩිපුරෝ ඉන් එක් අයෙකි. පසු කාලයෙහි දී චිත්‍ර ඇදීම සඳහා කලාගාර යොදා ගත්හ. යුරේ ඉන් එක් අයෙකි. තෝමස් ජර්ටින්, ජෝන් ෂෙල්කොට්ටන්, ජෝන් රොබට් කොසන්ස්, රිවර්ඩන් පාර්ක්ස් බොනිටෙන්, ඩේවිඩ් කොක්ස් සහ කන්ස්ටබල් සෙස්සෝ වූහ.
1. ටර්නර් - මෙතෙම දිය සායම්වලට සුදු පැහැය යොදා රෙදි කැබලි සහ වර්ණ පිහි උපයෝගීත්වයෙන් එළිය-අඳුර දැක්වීමට වෙහෙසී ය.
2. බාකිටි ෆොස්ටර් - වික්ටෝරියානු චිත්‍ර ශිල්පී වන මොහු චිත්‍ර ඇඳීම සඳහා ටෙම්පරා හා තෙල් සායම් උපයෝගී කර ගත්තේ ය.
3. යුරෝපීය හා ඇමෙරිකානු ජාතිකයෝ ආලෝකානුවාදී හා ඡායානුවාදී ශිල්ප අනුගමනයෙන් තද වර්ණ භාවිත කරමින් නව චිත්‍රකලා මාධ්‍යයක් ලෙස මෙය යොදා ගත්හ.
සොළොස් වන ශත වර්ෂයේ සිට දහ හත් වන ශත වර්ෂය දක්වා මෙපරිදි දිය සායම් භාවිතයේ විවිධාංගීකරණය සිදු වීය.
4. විසි වන ශත වර්ශයෙහි බිහි වූ ශිල්පීහු:
1)වැස්ලි කාන්ඩිස්කි, කලී, ඩ්‍රෆයි සහ ජෝර්ජස් රුවෝල්ට් ද
2) ඇමෙරිකාවේ තෝමස් එකිංස්, මෝරිස් ප්‍රොන්ඩර්-ගාස්ටි, චාර්ල්ස් බර්ච්ෆීල්ඩ්, ජෝන් මාරිස්, ලයනල් ෆනින්ජර් සහ ජිමි ඩයින් ද
3) යුරෝපයේ ජෝන් සහ පෝල් නෑෂ්, එරික් රුපල්සස්, එඩ්වඩ් බෝඩින්, එඩ්වඩ් බියුරා සහ පැට්‍රික් ප්‍රොක්ටර් ද වූහ.
දිය සායම් විත්‍ර ශිල්පීහු
1. ඩ්‍රයර් සහ රූබන්ස් එකල සිටි භූමි දර්ශන චිත්‍ර ශිල්පියෝ වූහ. අහස හා ඈත දැක්වීමට ශීත අලු පැහැය හා දුඹුරු වර්ණය පෙර බිම දැක්වීම සඳහා ද යෙදූහ.
2. මසාවියෝ ස්වාභාවික හැඩ වර්ණ ගැන්වී ය.
3. ජිවිටන් ද කළු හා අලු වර්ණ භාවිතයෙන් ඈත අහස හා බිම දැක්වීම සඳහා ටර්නර් මෙන් කළු හා අලු පැහැ යෙදුවේ ය.
මෙපරිදි ශිල්පීහු සායම් විවිධ චිත්‍ර අයුරු සඳහා අත්හදා බැලීමෙහි නිරත වූහ.
(කර්තෘ: පී. උල්ලුවිස්හේවා)
(සංස්කරණය නොකළ)
