ඇල්ෆ්‍රඩ් මාර්ෂල්
1890 දී ඔහු පළ කළ 'ආර්ථශාස්ත්‍රයේ මූලධර්ම' (Principles of Economics) ග්‍රන්ථය හේතු කොට ගෙන මාර්ෂල් ප්‍රසිද්ධියට පත් විය. ආර්ථික විද්‍යාවේ න්‍යායන් ඔහු නවතාවකින් විග්‍රහ කළේ ය. ඔහුගෙන් පසුව විග්‍රහ ක්‍රමය අනුගමනය කරමින් ආර්ථික චින්තනය හැඩගැසුණි. ඒ නිසා ඔහු නව සම්භාව්‍ය ආර්ථික විද්‍යාවේ පියා වශයෙන් සැලකේ. ඔහු අලුත් සංකල්ප කිහිපයකුත් ආර්ථික විද්‍යාවට එක් කළේ ය. ඉල්ලුම් නම්‍යතාව, පාරිභෝගික අතිරික්තය, ආරූඪ බදුකුලිය හා නියෝජ්‍ය ආයතන එයින් මූලික ඒවා ය. ආන්තික උපයෝගීතා න්‍යාය ප්‍රයෝජනයට ගනිමින් පරිභෝගික ඉල්ලුම වඩාත් සරල ආකාරයට විග්‍රහ කළේ ය. ඔහුගේ පරිත්‍යාගයන් ආර්ථික විද්‍යා චින්තනයේ දියුණුවට විශාල බලපෑමක් කර ඇත. වර්ෂ ගණනාවක් මුළුල්ලේ ම ඔහුගේ 'ආර්ථික විද්‍යා මූලධර්ම' ආර්ථික විද්‍යා පාඨ ග්‍රන්ථයක් ලෙස පිළිගැනිණ. අදත් සමහර විශ්වවිද්‍යාලවල එය පිළිගැනේ. වටිනාකම පිළිබද න්‍යාය උඩ ආර්ථික ලෝකය බෙදී සිටි අවස්ථාවක විශ්ලේෂණයෙහි දී කාලය වැදගත් සාධකයක් වශයෙන් හඳුන්වා දීමෙන්, සම්භාව්‍ය නිෂ්පාදන වියදම් න්‍යාය සහ ඔස්ට්‍රියානු නිකායේ ආන්තික උපයෝගීතා න්‍යාය අතර සාමාන්‍යයක් ඇති කිරීමට ඔහු ගත් උත්සාහය බොහෝ දුරට සාර්ථක විය. 1919 දී ප්‍රකාශයට පත් වුණු කර්මාන්ත හා වෙළ‍ෙදාම (Industry and Trade) ග්‍රන්ථයෙන්, කර්මාන්ත සංවිධානය පිළිබඳ තාත්වික හැදෑරීමක් කර ඇත. 1923 දී 'මුදල්, ණය සහ වාණිජ්‍යය' (Money, Credit and Commerce) යනුවෙන් මාර්ෂල් විසින් තවත් කෘතියක් පළ කරන ලදි. 1924 ජූලි 13 දින කේම්බ්‍රිජ්හි දී ඇල්ෆ්‍රඩ් මාර්ෂල් මිය ගියේ ය.
(කර්තෘ: තිස්ස ඊරියගම)
(සංස්කරණය නොකළ)
