ආදම්
ආදම් යන වචනය මුලින් ම භාවිත වූයේ “ මනුෂ්‍ය ”යන අර්ථය ප්‍රකාශ කිරීමට හෝ ස්ත්‍රියට විසභාග වූ පුරුෂයා යන අර්ථය හැඟැවීමට හෝ මනුෂ්‍ය වර්ගයා සමූහ වශයෙන් හැඳින්වීමට හෝ පොදු නාමයක් වශයෙනි. හෙබ්‍රෙව් භාෂාවේ “ආදම් ” යන වචනය ව්‍යුත්පන්න වී ඇති ධාතුව දෙස බලන කල “ නිපද වු සත්වයෙක් ” යනුත් “පොළොවෙන් ඇති වූවක් ”යනුත් එයින් වාච්‍ය වන බව පෙනේ. එහෙත් භාවිතයේ දී වරින් වර “ ආදම් ” යන්න පොදු නාමයක් වශයෙනුත් සංඥා නාමයක් වශයෙනුත් ව්‍යවහාර වේ.
මැවිල්ල පිළිබඳව බයිබලයේ සඳහන් පළමු වැනි විස්තරයෙහි (උත්පත්ති i-iii) මනුෂ්‍යයාත් සෙසු සත්ව ලෝකයාත් පොදුවේ මවන ලද බව දැක්වෙන නමුත් මනුෂ්‍යයා ගැන සඳහන් කරන විට පුරුෂයා හා ස්ත්‍රිය වශයෙන් ඔහු වෙන් කොට මවනු ලැබූ බව එහි වෙසෙසින් කියැවේ. අන්තිම කොට මවන ලද මනුෂ්‍යයා විශේෂ මැවිල්ලක් බවත් දෙවියන්වහන්සේ හා සමඟ අන්‍යෝන්‍ය සම්බන්ධකම් පැවැත්වීමට හැකිවන අයුරින් ඔහු මවනු ලැබූ බවත් එම විස්තරයෙන් පැහැදිලි වේ. මුළු පොළෝතලය හා එහි ඇති සියලු දේ තමාගේ ප්‍රයෝජනයට ගැනීමේ විශේෂ ආශීර්වාදය මිනිසා ලද්දේය. මැවිල්ල පිළිබද දෙවෙනි විස්තරයේ (උත්පත්ති 11, 4 - 25) සඳහන් ආකාරයට පොළෝ තලය හිස්ව තිබුණු අවධියක දෙවියන්වහන්සේ “ භූමියෙන් (අධාමා) ගත් ධූලියෙන් මනුෂ්‍යයා තනා” ජීවමාන ප්‍රාණයක් බවට පත් කළ සේක. ඒදන්හි උයනක් මවා ඔහුට එහි ඇති සියල්ල භුක්ති විඳීමට අණ කරමින්, යහපත හා නපුර දැනගැනීමේ ගසෙන් නොකෑමට නියම කළ සේක. එහෙත් ඔහුගේ ප්‍රයෝජනය සඳහා එතෙක් මැවූ සියල්ල ප්‍රමාණවත් නොවූ හෙයින්, ඔහු නිදා සිටින විට ඔහුගේ ඉළ ඇටයක් ගෙන ඒව නමැති ස්ත්‍රී මවනු ලැබුවාය (හෙබ්‍රෙව් භාෂාවේ “ඒව ” යන්න ස්ත්‍රීවාවී ශබ්දයකි). සර්පයා විසින් පරීක්ෂාවට හෙළනු ලැබ ඒව තහනම් ගසින් ගෙඩි කෑවාය. ඇය විසින් ආදම් පරීක්ෂාවට හෙළනු ලැබීය. එතෙක් පාපය කුමක්දැයි නොදත් ඔවුනට මෙතැන් සිට පාපය හැඟුණි. මෙසේ දේව අණ නොපිළිපැදීම නිසා ඔවුහු ඒදන් උයනෙන් පලවනු ලැබූහ. පාපයට වැටුණු පසු පුරුෂයාට වෙහෙස වී පොළොවෙන් ආහාර සපයා ගැනීමටත් ස්ත්‍රියට ප්‍රසුතියේ වේදනාව විඳීමටත් සිදු විය.
මනුෂ්‍යයා මැවුම්කාර දෙවියන්වහන්සේගේ ම මැවිල්ලක් මිස දෙවිකෙනෙකුගෙන් පරිණාමය වී ආවකු නොවන බව ඉහත කී විස්තර දෙකෙන් ම පැහැදිලි වේ. එහෙත් මනුෂ්‍යයාට දෙවියන් වහන්සේ සමඟ කිට්ටු ආශ්‍රයක් පැවැත්වීමට හැකි ස්වභාවයක් ඇත. මනුෂ්‍යයාත් සත්වයාත් අතර සම්බන්ධකමක් ඇති වන්නේ දෙදෙනා ම පොදුවේ මවන ලද හෙයිනි. මනුෂ්‍යයා සත්වයාගෙන් විශේෂයෙන් වෙනස් වන්නේ මනුෂ්‍යයා දෙවියන්වහන්සේගේ හුස්ම හෙළීමෙන් ඇති වූ මැවිල්ලක් නිසාත් ඔහුට උන්වහන්සේ සමඟ අන්‍යෝන්‍ය සම්බන්ධකම් පැවැත්වීමට හැකි නිසාත් ඔහු දෙවියන්වහන්සේගේ අජීව වූත් සජීව වූත් මැවිල්ලේ මුදුන්මල්කඩ නිසාත්ය.
ආදම් ගැන අලුත් තෙස්තමේන්තුවේ ද සඳහන්ව ඇත (රෝම v, 12–21; 1 කොරින්ති xv, 22,45).එහි පෙන්වා දී ඇති අයුරු ආදම් යම් සේ මුළු මනුෂ්‍ය වර්ගයාගේ නියෝජිතයාව පෙනී සිටියේ ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ ද එසේම මුළු මනුෂ්‍ය වර්ගයාගේ නියෝජිතයාව පෙනී සිටියේ ද ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ ද එසේ ම මුළු මනුෂ්‍ය වර්ගයා වෙනුවෙන් පෙනී සිටින නියෝජිතයායි. එක් මනුෂ්‍යයකු කරණ කොටගෙන පාපයත්, පාපය කරණකොටගෙන මරණයත් ලෝකයට ඇතුළුවුණේය. එසේ ම සියලු මනුෂ්‍යයන් පව් කළ බැවින් සියල්ලන් කෙරෙහි මරණය පැමුණුණේය.(රෝම v, 12). “ එක් මනුෂ්‍යයකුගේ අකීකරුකම කරණකොටගෙන බොහෝ දෙන පව්කාරයන් කරනු ලැබුවා සේ ම එක්කෙනාගේ කීකරුකම කරණ කොටගෙන බොහෝ දෙන ධර්මිෂ්ඨ කරනු ලබන්නෝය ” (රෝම √, 19). “ආදම් තුළ සියල්ලන් මැරෙන්නාක් මෙන් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ තුළ සියල්ලෝ ජීවත් කරනු ලබන්නෝය ” (1 කොරින්ති xv, 22).
(කර්තෘ: අග්‍ර බිෂොප් ලක්දාස ද මැල්)
(සංස්කරණය: 1965)
[[ප්‍රවර්ගය:]]
[[ප්‍රවර්ගය:]]
