කිතාගාවා උතාමාරෝ
(1753-1806). තෝකියෝ නුවර විසූ මොහු චිත්ර මුද්රණයෙහි කීර්තියක් ඉසිලූ ජපන් චිත්රශිල්පියෙකි. උකියෝ කලා සම්ප්රදායයේ දීප්තිමත් යුගය උදාවූයේ උතාමාරෝගේ චිත්රයන්ගෙනි. සේකියේන් නමැති චිත්ර ශිල්පියා ඔහුගේ ගුරුවරයා විය. මොහුට කියෝනාගාගේ (බ.) ආභාසය ද බෙහෙවින් ලැබිණ. විවිධ විලාසයන් අනුව චිත්ර සැපයූ උතාමාරෝ ක්රමයෙන් පෞද්ගලික චිත්ර ශෛලියක් නිර්මාණය කරගත්තේය. මොහුගේ චිත්රවලට විෂය වූයේ භූමිදර්ශන, මල්, පක්ෂි විශේෂ ආදි ස්වාභාවික වස්තුය. සුරූපී කාන්තාවන්ගේ මෙන් ම මව්වරුන්ගේ හා ළදරුවන්ගේ ද ප්රතිරූප ඇඳීමෙහි හේ විශේෂ ප්රසිද්ධියක් ඉසිලීය. ඒ ඒ පුද්ගලයන් පිළිබඳ හැඟීම් ප්රකාශනයෙහි දී උතාමාරෝ අවශේෂ චිත්රශිල්පීන් අබිබවා සිටියේ ය. උතාමාරෝගේ චිත්ර රචනා බෙහෙවින් තාත්විකය. සියුම් රේඛාමය චිත්ර ඇඳීමෙහි ද උසස් පුහුණුවක් මොහු කෙරෙහි තිබිණි. පැහැදිලි වර්ණතල මතුපිට මයිකා (තලාතු මිනිරන්) කුඩු ඉසීමෙන් චිත්රයන් ශෝභාමත් කිරීම ද ඔහු අනුගමනය කළ එක් චිත්රක්රමයකි. 1788 දී ප්රකාශයට පමුණුවන ලද “කෘමීහු” නමැති චිත්ර ග්රන්ථය ඔහුගේ උසස් කෘතියකි. චිත්රශිල්පියා කෙරෙහි පැවැති සියුම් නිරීක්ෂණ ශක්තිය හා වර්ණ මුද්රණය පිළිබඳ උසස් අවබෝධය මෙම කෘතියෙන් හෙළි වේ. ජපන් ඉතිහාසයේ උසස් පෙළපත්වලට අගෞරව වන ලෙස චිත්ර ඇඳීමෙන් උකියෝ සම්ප්රදායට පටහැණි වීම නිසා 1806 දී සිර දඬුවම් විඳීමට උතාමාරෝට සිදු විය. එම වර්ෂයේ දී ම හේ මිය ගියේය.
(සංස්කරණය: 1970)
