ඇලෙක්සැන්ඩර් පෙට්රොවිච් ඉස්වෝල්ස්කි
(1856-1919). සාර් යුගයේ රුසියාවේ සිටි රාජතන්ත්රඥයෙකි; විදේශ කටයුතු පිළිබඳ අමාත්ය පදවිය ඉසිලීය. 1856 දී උපන් හේ සෙන්ට් පීටර්ස්බර්ග් නුවර ඉහළ ම අධ්යාපන ආයතනයෙන් විශිෂ්ට ලෙස උපාධි ලබා තානාපති සේවයට බැඳුණේය.
වතිකානු නගරය, බුකරෙස්ට් හා වොෂිංටන් වැනි වැදගත් නගර කිහිපයක ම රුසියන් තානාපති හැටියට ක්රියා කළ ඔහුට පසුව විදේශ කටයුතු පිළිබඳ අමාත්ය පදවිය ලැබිණි.
ඔහුගේ ප්රධාන ආශාව වූයේ ප්රංසයත් රුසියාවත් අතර මිත්ර සම්බන්ධයක් ගොඩනඟාගැනීමයි. එමෙන් ම එංගලන්තය, තුර්කිය, බල්ගේරියාව සහ ඉතාලිය ආදි රටවල් ද මේ මිත්ර සංවිධානයට හවුල් කර ගැනීමට ඔහු තැත් කෙළේය.
රුසියන්-ජපන් යුද්ධය (1901) කෙළවර කොට, පර්සියාව සහ ඇප්ඝනිස්ථානය වැනි රටවල දේශසීමා සම්බන්ධයෙන් මතු වී තිබුණු මතභේද නිරාකරණය කිරීමෙන් බ්රිතාන්යය සමඟ මිත්ර ගිවිසුමකට එළඹීම (1907) ඔහු ලැබූ විශිෂ්ට ජයග්රහණයක් සේ සැලැකේ.
කළුමුහුදට පිවිසෙන කපොලු හා බොස්නියා-හර්ට්සගොවීනා ප්රදේශ පිළිබඳ ව ඕස්ට්රියාව සමඟ එකඟත්වයකට පැමිණ එරට හා මිත්ර වීමට ඉස්වෝල්ස්කි උත්සාහ ගත් නමුදු එය සාර්ථක නොවීය. 1910 දී පැරිසියේ තනාපති පදවියට පත් කොට ඉස්වෝල්ස්කි ප්රංශයට යවන ලදි. එහෙත් 1914 දක්වා රුසියාවේ විදේශ ප්රතිපත්තිය සැබැවින් ම හැඩගැසුණේ ඔහු අතිනි. රුසියාව යුද්ධයට පටලැවීම ගැන ද ඔහුගේ සතුරෝ ඔහුට චෝදනා නැගූහ. 1910 සිට 1917 දක්වා පැරිස් නුවර තනාපති වශයෙන් ක්රියා කළ හේ 1919 දී එහි දී මිය ගියේය.
(සංස්කරණය: 1970)
