(Jean-Paul Marat). ප්‍රංශ විප්ලවය මෙහෙයවූ ජාකොබින් පාක්‍ෂික නායකයෙකි. වර්ෂ 1743 මැයි 24 දා ස්විස්ටර්ලන්තයේ බුද්රිහී උපන් හෙතෙම ශල්‍ය වෛද්‍යවරයෙක් ද පුවත්පත් කලාවේදියෙක් ද දේශපාලනඥයෙක් ද විය. 1770 ගණන්වල දී හේ ලන්ඩනයේ සුප්‍රසිද්ධ වෛද්‍යවරයකු ලෙස කටයුතු කළේ ය. මේ කාලය තුළ දී හෙතෙම විද්‍යාව හා දර්ශනවාදය මාතෘකා කොටගත් පොත් රැසක් ප්‍රකාශයට පත් කළේ ය. ඔහුගේ දේශපාලන ග්‍රන්ථ අතර 1774 දී රචිත 'වහල්භාවයේ යදම්' නම් කෘතිය ද වෙයි. හේ මොන්ටෙස්කියු, රූසෝ ආදීන්ගේ අදහස් පිළිගත්තෙකි. ප්‍රංශ විප්ලවයේ ආරම්භක අවස්ථාවේ දී (1789) හේ පත්‍රිකාවක් නිකුත් කරමින් ප්‍රංශයේ ප්‍රශ්න රාජාණ්ඩුවට විසඳිය හැකි බව ප්‍රකාශ කළේ ය. බ්‍රිතාන්‍යයේ පවතින අන්දමේ ආණ්ඩු ක්‍රමයක් ප්‍රංශයට ගැලපෙතැයි හේ විශ්වාස නොකළේ ය. විප්ලවකාරී වූ ද ප්‍රජාතන්ත්‍රීය වූ ද ප්‍රතිසංස්කරණයන් රාවය කළ 'ජනතාවගේ මිත්‍රයා' නම් වූ පුවත්පතෙහි (1789) සංස්කාරක වූයේ ද මරා ය. හෙතෙම විප්ලවය විනාශ කිරීමට කුමන්ත්‍රණය කරන්නේ යයි තමා විසින් සැලකූ රදළ පිරිස්වලට විරුද්ධ නිවාරණ ක්‍රියාමාර්ග රැසක් ම යෝජනා කළේ ය. රජුගේ මුදල් ඇමතිවරයා වූ නෙකර්ට විරුද්ධ ව විවේචනාත්මක ලිපි ලිවීම නිසා සිර දඬුවමට යටත් වී තුන් මසකට පසු හේ ආපසු පැමිණියේ සිය ආරක්‍ෂාව සළසා දිය හැකි අන්දමේ ප්‍රසිද්ධියක් ද ඇතිව ය. ඉන්පසු ලෆයට්, මිරාබෝ වැනි විප්ලවයේ මධ්‍යස්ථ මතධාරී නායකයන් තම විවේචනයට ලක් කළේ ය. රාජ්‍ය සභාව මාසයක සිරදඬුවමක් නියම කළ නමුදු සැඟ වී සිටි හේ තවදුරටත් තම විප්ලවකාරී කටයුතු ගෙන ගියේ ය. රාජාණ්ඩුව නැති කළ යුතු යයි 1790-1791 දී මැරට් ක්‍රමයෙන් අදහස් කරන්නට පටන් ගත්තේ ය. එහෙත් 1792 දී ප්‍රංශ සමූහාණ්ඩුව පිහිටුවන්නට පටන් ගත්තේ ය. එහෙත් 1792 දී ප්‍රංශ සමූහාණ්ඩුව පිහිටුවන්නට පෙර එය එය ප්‍රසිද්ධියේ ප්‍රකාශ නොකළේ ය. ප්‍රතිවිප්ලවවාදීන් මරා දැමිය යුතු යැයි ඔහු තරයේ කියා සිටි නමුදු එකල සිදු වූ සමූහ ඝාතනයන්ට කෙළින් ම සම්බන්ධ වූ බව පෙනෙන්නට නැත. ඕස්ට්‍රියාවට විරුද්ධ ව ප්‍රංශය යුද්ධ ප්‍රකාශ කරනවාට ඔහු විරුද්ධ වූ නමුත් යුද්ධයේ දී ප්‍රංශය ඕස්ට්‍රියානු ආක්‍රමණයට මුහුණුපා සිටිය දී තාවකාලික ඒකාධිපති රජයක් පිහිටුවිය යුතු බව කියා සිටියේ ය. පැරිස් පිරිසගේ අනුග්‍රහය ලැබූ හෙතෙම ජාතික සභාවේ බලවත් ම සාමාජිකයා බවට පත් විය. එහෙත් 1793 දී තානුගතික ගිරොන්ඩින් පාක්‍ෂිකයන්ගේ පහරදීම්වලට ලක් විය. ගිරොන්ඩින්වරුන් විසින් විප්ලවකාරී විනිශ්චය මණ්ඩලයක් ඉදිරියට පමුණුවන ලද නමුත් ඔහුට විරුද්ධ ව එල්ල කළ දේශපාලන පැමිණිලිවලින් නිදහස් විය. එහෙත් 1793 ජූලි 13 දා ගිරොන්ඩින් පාක්‍ෂික චාලට් කෝර්ඩේ නම් තරුණියක විසින් ඔහු මරා දමන ලදි.
(කර්තෘ: කේ.බී. සෝමරත්න)
(සංස්කරණය නොකළ)
