ධෘෂ්ටද්‍යුමින
පඤ්චාල දේශාධිපති ද්‍රැපද රජුගේ පුතකු වූ මෙතෙම ද්‍රොණාචාර්‍ය්‍යයා විනාශ කිරීම සඳහා පවත්වන ලද පුත්‍රකාමෙෂ්ටි යඥයේ දී ප්‍රජ්වලිත අග්නිකුණ්ඩයෙන් පහළ විය. අයොනි සම්භව, යඥසේනි, යඥසෙන පුත්‍ර යන නම් ද මොහුට ව්‍යවහාර වේ. උපන් ඇසිල්ලෙහි ම ඔහුගේ මස්තකයෙහි කිරීටයක් ද ශරීරයෙහි උත්තම කවචයක් ද එක් අතෙක කඩුවක් හා අනික් අතෙහි ඊය සහිත දුන්නක් ද විය. ගින්නෙන් පිටතට පැමිණි හෙතෙම එක් රථයකට පැන නැගී යුද පිණිස කොහි යා යුතු දැයි අසන ස්වරූපයක් ප්‍රකට කෙළේ ය. ඒ ඇසිල්ලෙහි නභොගර්‍භයෙන් නිකුත් වූ ශබ්දයෙකින් “මේ කුමාරයා පඤචාලයන්ගේ දුක් දුරු කරන්නේ ය. මොහුගේ මේ අවතාරය ද්‍රෝණවධය පිණිස වන්නේ ය”යි ප්‍රකාශ විය. ඒ ඇසූ එහි සිටි පඤ්චාලයෝ මහත් ප්‍රසන්නභාවයට පැමිණ "සාධු, සාධු"යි කියමින් ඔල්වර හඬ දුන්හ.
ධෘෂ්ටද්‍යුමිනගේ ශරීර කාන්තිය ප්‍රපචලිත අග්නීය මෙන් දීප්තිමත් විය. තෙජසින් හෙබි මේ වීර පුරුෂයා රණකාමියෙකි. දෞපදියගේ ස්වයංවර අවස්ථාවෙහි ඇය පතා ඉදිරිපත් වූවන් විසින් ඉටු කළ යුතු මතස්‍යවෙධය නමැති දුෂ්කර විදමන ගැන ද්‍රැපදගේ නියමය පරිදි එහි රැස්වූවන්ට නිවේදන කරන ලද්දේ ද ධෘෂ්ටද්‍යුමින විසිනි. භාරත යුද්ධයේ දී පාණ්ඩවයන්ගේ පක්‍ෂයෙහි සිටි මෙතෙම සේනාපතියකු ලෙස ද සේවය කෙළේ ය. යුද්ධය ආරම්භ වී පසළොස් වන දිනයෙහි ධෘෂ්ටද්‍යුමින විසින් ද්‍රෝණාචාර්‍ය්‍යයා මරන ලදී. අටළොස් වන දිනයෙහි ද්‍රෝණ පුත් අශ්වත්‍වාමත් අතින් ධෘෂ්ටද්‍යුමිනගේ මරණය සිදු විය. ධෘෂ්ටද්‍යුමිනට ක්‍ෂත්‍රඤ්ජය, ක්‍ෂත්‍රවර්‍මන්, ක්‍ෂත්‍රධර්‍මන්, ක්‍ෂතුදෙව, දෘෂ්ට කේතු යයි පුත්තු පස් දෙනෙක් වූහ. භාරත යුද්ධයේ දී ද්‍රෝණ විසින් ඔව්හු මරන ලදහ.
(කර්තෘ: ඩී.ආර්. සෙනෙවිරත්න)
(සංස්කරණය නොකළ)
