ධෘතරාෂ්ට්‍ර-2
ලෝකයේ ම ඇති විශිෂ්ටතම හා විශාලතම වීර කාව්‍යයන්ගෙන් එකක් වූ මහාභාරතයේ ප්‍රධාන චරිතයන්ගෙන් එකක නාමය ද ධෘතරාෂ්ට්‍ර ය. මහාභාරත යුද්ධයට මුල හේතුව වූ දුර්යෝධනගේ පියා වන මේ තෙමේ ව්‍යාසට දාව විචිත්‍ර වීර්යගේ වැන්දඹු බිසව කුසෙන් උපන් අතර උත්පත්තියෙන් ම අන්ධයෙක් විය. හස්තිනාපුර අග්‍ර රාජ්‍යයේ සිහසුනට හිමි ව උපන් නමුත්, ස්වකීය ජාත්‍යන්ධභාවය නිසා රජකම සිය මලණුවන් වූ පණ්ඩුට භාර දී රාජ්‍ය උරුමය අත හැරියේ ය. එසේ වුව ද පණ්ඩු රජ අකාලයේ මිය ගිය හෙයින් රාජ්‍ය ධුරය නැවත භාර ගත් ධෘතරාස්ට්‍ර ශකුණ නම් කපට ගන්ධාර නැගණිය වූ ද ගාන්ධාරී නම් කුමරියගෙන් තමාට ලැබුණු පුතුන් සිය දෙනාගෙන් ජ්‍යෙෂ්ඨතම දුර්යෝධන කුමරු රාජ්‍ය පාලනය පිළිබඳ අධික බලතල සහිත ව යුවරජ තනතුරට පත්කළේ ය. මියගිය මළණු පණ්ඩු රජුගේ පුතුන් පස්දෙනා අතුරෙන් ජ්‍යෙෂ්ඨතමයා වූ යුධිෂ්ඨිරට රාජ්‍යය උරුම විය යුතු හෙයින් මෙය රාජ ධර්ම විරෝධී ක්‍රියාවක් වූයේ ය. අධර්මවාදී නුවූව ද සීමාන්තික පුත්‍රස්නේහයෙන් යුතු වූ ධෘතරාෂ්ට්‍ර ස්වකීය තීරණය වෙනස් නොකළ ද ස්වකීය දේශයේ ඉතා නිසරු ශුෂ්ක ප්‍රදේශයක් ඔවුනට දී එය පාලනය කිරීම යුධිෂ්ඨිරට පැවරුවේ ය. අතිශය ධර්මවාදී වූ යුධීෂ්ඨිර සිය දෙටු පියාට කීකරුව, එහි ගොස් ඉන්දු ප්‍රස්ථය අගනුවර කරගෙන මද කලකින් එරට සමෘද්ධිමත් වූ ද තෘප්තිමත් ජනතාවකගෙන් යුක්ත වූ ද රාජ්‍යයක් බවට පත් කළේ ය. මෙය දූර්යෝධනගේ බලවත් ඊර්ෂ්‍යාවට කරුණු වූයෙන්, යුධිෂ්ඨිර දූ කෙළියට කැඳවා වංචනික ලෙස ඔහු පරදවා පරාජයේ කොන්දේසියක් වශයෙන් දොළොස් අවුරුද්දක් ඔවුන් රටින් පිටුවහල් කළේ ය. දොළොස් අවුරුද්ද අවසන් වූ පසු, ඔවුන්ගේ රාජ්‍යට ආපසු දීම, දූ කෙළියේ ප්‍රතිඥාව වුව ද දුර්යෝධන ඊට නොකැමැති වූයෙන් කෞරව - පාණ්ඩව යුද්ධය ආරම්භ විය. මේ යුද්ධය, යුධිෂ්ඨිරගේ මලණූ භීම විසින් දුර්යෝධනගේ දෙකළවා බිඳ දමා ඔහු මරා දැමීමෙන් පාණ්ඩවයන්ට ජය සහිතව අවසන් විය. එසේ වුව ද ස්වකීය පුත්‍රයා මරා දැමීම ගැන භීමගෙන් පලිගන්නට ධෘතරාෂ්ට්‍ර උත්සාහ දැරූව ද ශ්‍රීකෘෂණගේ උපදේශය නිසා භීම එයින් ගැලවුණේ ය. මින් පසු පසුතැවිල්ලට පත් ධෘතරාෂ්ට්‍ර යුධිෂ්ඨිර ප්‍රමුඛ පෘණ්වයන්ට ආශිර්වාද කොට සිය දේවිය සමඟ තපස් රැකීම සඳහා හිමාලයට ගියේ ය.
(කර්තෘ: ඉන්දිරා කේ. පෙරේරා: 1995)
(සංස්කරණය නොකළ)
