අන්දමන් සහ නිකොබාර්
ඉන්දියානු සාගරයෙහි බෙංගාල බොක්කෙහි උතුරු අක්ෂාංශ 70 සහ 14 ද, නැගෙනහිර දේශාංශ 92 සහ 94 ද අතර පිහිටි දූපත්පන්ති දෙකකි. මදුරාසි වෙරළේ සිට සැතැපුම් 740ක් නැගෙනහිරින් ද බුරුම වෙරළේ සිට සැතැපුම් 120ක් දකුණින් ද පිහිටි මේ දූපත් රැස ඉන්දියානු සමූහාණ්ඩුවේ ප්‍රදේශ රාජ්‍යයකි. ලොකු කුඩා දිවයින් 204කින් පමණ යුත් මේ දූපත් පන්ති දෙකෙහි භූමි ප්‍රමාණය වර්ග සැතැපුම් 3215කි; ජනගහනය (1951) 31,000ක් පමණි.
නිරිතදිග බුරුමයෙන් මෙය වෙන් වන්නේ ප්‍රෙපරිස් ඕඩයෙනි; දූපත් පන්ති දෙක අතර අංශක දහයේ ඕඩය (බ.)යි. නැගෙනහිරින් අන්දමන් මුහුදයි.
අන්දමන්: මහ අන්දමන් කුඩා අන්දමන් යනුවෙන් මේ දූපත් පෙළේ කොටස් දෙකකි. මහ අන්දමන් දූපත්වලට අයත් උතුරු, මධ්‍යම සහ දකුණු අන්දමන් දූපත් තුන ප්‍රධාන වේ. එක ම ප්‍රධාන දූපතකින් යුත් කුඩා අන්දමන් දූපත් දකුණින් පිහිටා තිබේ. අන්දමන් දූපත් පෙළේ වැඩි ම දිග සැතැපුම් 219කි. වැඩිම ම පළල සැ. 32 කි. ගොඩබිමේ වර්ග ප්‍රමාණය ව.සැ. 2,508කි. සමූහාණ්ඩු ප්‍රදේශ රාජ්‍යයෙන් 5/6ක් පමණ මේ දූපත්වලින් සමන්විතය.
මෙහි කඳු වැටි පිහිටා ඇත්තේ වැඩි වශයෙන් ම නැගෙනහිර වෙරළ අද්දරිනි. උතුරු අන්දමන් දූපතේ පිහිටි, අඩි 2,400ක් පමණ උසැති සැඩ්ල් කූටය මෙහි උස් ම කඳු මුදුනයි. කුඩා අන්දමන් දූපත් සම්පූර්ණයෙන් ම වාගේ තැනිතලා ප්‍රදේශයකි. මෙහි හැම පෙදෙසෙක ම පාහේ ස්වාභාවික දර්ශනය ඉතා රමණීයයි. සෑම දූපතක ම වෙරළ ක‍ඩතොලු සහිතය. කඩොල් වගුරු ද බෙහෙවින් දක්නට ලැබේ.
ඝර්ම කලාපයෙහි පිහිටි හෙයින් මේ දිවයින් උෂ්ණය; එහෙත් මූදු සුළඟ නිසා සෞම්‍ය දේශගුණයක් පවතී. වැඩි වැසි ලැබෙන්නේ නිරිතදිග මෝසම් සුළ‍ඟෙනි. වාසුළි වැහි ද ඇති වේ. සාමාන්‍ය වාර්ෂික වර්ෂාපතනය අඟල් 130ක් පමණ වේ.
මෙහි ප්‍රධාන දේශජ දැව වර්ග නම්, ගොඩනැඟිලි, බෝට්ටු, ගෘහභාණ්ඩ, චූග්ලම්, ගුර්ජන්, මාබල් හෙවත් ශීබ්රා සහ බුරුත ද වේ. අන්දමන් දිවයින්වල සෑම තැනක ම පාහේ වැවී ඇති පැඩවුක් යුරෝපීය රටවලට යවනු ලබන ඉතා වටිනා වෙළඳ ද්‍රව්‍යයක් බවට පත් වී තිබේ.
අන්දමන් බුරුත ලංකා බුරුතවලට වඩා බෙහෙවින් වෙනස්ය. රබර්, කෝපි, කොකෝවා ද, පොල් සහ කොහු ලබාගන්නා අන්‍ය ශාක වර්ග ද පලතුරු සහ එළවළු වර්ග ද මෙහි හොඳින් වැවේ. අන්දමන් දූපත්වල, ක්ෂීරපායී ගණයට අයත් සත්තු විරලයහ. එහෙත් ආහාර වශයෙන් ගනු ලබන කුඩා ඌරු වර්ගයක් මාංස භක්ෂක සත්ව විශේෂයක් ද වේ. ක්ෂීරපායී සතුන්ගෙන් සතරෙන් තුන් කොටසක් ම වවුලන් සහ මීයන් බව පෙනේ. අන්දමන් දූපත් අවට මුහුද, ඊට ම විශේෂ වූ මත්ස්‍ය වර්ගයාගෙන් ගහනය. මෙහි අල්ලන කැසුබුවෝ කල්කටාවට යවනු ලැබෙති.
අන්දමන් දූපත්වල අගනුවර හා ප්‍රධාන නැව් තොට පෝට් බ්ලෙයාර්ය. පෝට් කෝන්වොලිස් සහ බොනිංටන් යන නැව් තොටවල් ද වැදගත්ය. අන්දමන් මුහුද අසලින් යාත්‍රා කරන නැව්වලට කාලගුණය දැන්වීමෙහි ලා මහෝපකාරී කාලගුණ නිරීක්ෂණාගාරයක් ද මෙහි වේ.
මේ දූපත් පළමුවෙන් ම විදේශීය ජනාවාසයක් බවට පත් වූයේ 1789 දී බෙංගාල ආණ්ඩුවේ උවදෙස් පරිදි කපිතාන් තැන්පත් ආවිබෝල්ඩ් බ්ලෙයාර් විසින් පෝට් කෝන්වොලිස්හි සිරකඳවුරක් පිහිටුවනු ලැබීමෙන් පසුය. මෙයින් වර්ෂ දෙකකට පසු මේ කඳවුර මහඅන්දමන් දූපත්වල ඊශාන් දිග්භාගයට ගෙන යනු ලැබ එයට පෝට් කෝන්වොලිස් යන නම දෙන ලදි. 1858 දී කෝන්වොලිස් නැව්තොට පිහිටි ස්ථානයෙහි තවත් සිර කඳවුරක් පිහිටුවන ලදි. එතැන් සිට මේ ජනාවාසය පෝට් බ්ලෙයාර් යන නාමයෙන් හැඳින්විණි. මෙහි සංචාරයක යෙදුණු ඉන්දියානු ප්‍රතිරාජවර මේයෝ සිටුවරයා සාහසිකයකු විසින් මරුමුවට පත් කරනු ලැබූ 1872 වර්ෂයෙහි දී ම, මේ දිවයින් රැස නිකොබාර් දිවයින් හා ඒකාබද්ධ කරන ලදි. සිරකඳවුරු ක්‍රමය නවත්වා අන්දමන් දූපත්වල නිදහස් ජනාවාස ඇති කිරීමේ වැඩ පිළිවෙළ ඉන්දියා ආණ්ඩුව විසින් අරඹන ලද්දේ 1926 දී ය. 1942 සිට 1945 දක්වා මේ දූපත් ජපනුන්ට අයත්ව තිබිණි.
අන්දමන් දූපත්වල මුල් වැසියෝ පිග්මි වර්ගයකට අයත් වූහ. පිරිමියකුගේ සාමාන්‍ය උස අඩි 4 අඟල් 10½ක් පමණ වන අතර ගැහැනියක් අඩි 4 අඟල් 6 දක්වා වැඩෙයි. වටකුරු හිසක් ඇති මොවුන්ගේ නාසය පළල්ය. කෙස් රතට හුරු දුඹුරු පැහැයෙන් නොහොත් දම් පැහැයෙන් යුක්තය. මොව්හු ගෝත්‍ර දොළොසකට බෙදී සිටිති. ඒ හැම ගෝත්‍රයට ම විශේෂ භාෂාවක් ද ඇතැම් විශේෂ සිරිත් විරිත් ද වාස ප්‍රදේශයක් ද වෙයි. අන්දමන් වැසියන්ගේ ආගම වූකලී කැළෑ, මුහුදු සහ ලෙඩ රෝග ආදියට අධිගෘහිත දෙවිවරුන් ද යකුන් මළගියවුන් සහ මුතුන්මිත්තන් ද ඇදැහීමයි. එහෙත් ඔවුන්ගේ විශේෂ වන්දනමානන ක්‍රමයක් හෝ පූජාවිධියක් හෝ නැත. සිය වැඩිහිටියන්ට අවසාන ගෞරවය දක්වනුයේ ඔවුන් මළ විට මෘත ශරීරය රෙදිකඩකින් ඔතා ගසක මැස්සක් තනා ඒ මත තැබීමෙනි. මළ සිරුරු වැළලීමේ සිරිතක් ඔවුන් අතර නොමැත. අන්දමන් දූපත් ගැන පළමුවෙන් සඳහන් වනුයේ නව වැනි ශතවර්ෂයේ දී අරාබි ජාතික සංචාරකයන් විසින් ලියන ලද සටහන්වලය. ඔවුන් මේ දූපත් මිනීමස් අනුභව කරන මිනිසුන් කොටසකගේ වාසභූමියක් ලෙස සඳහන් කොට ඇත්තේය. එහෙත් ඒ කීම කොතෙක් දුරට සත්‍ය දැයි කිව නොහේ.
ටොලමි, මාර්කෝ පෝලෝ, නිකෝලෝ ද කොන්ටි යන දේශාටකයන් විසින් විවිධ නම්වලින් හඳුන්වනු ලැබූ මේ දිවයින් හැඳින්වෙන වර්තමාන නාමය හනුමන් යන්නෙහි විකෘතියක් වූ "හඳුමන්" යන මැලේ ශබ්දයෙන් භින්න වූවක් යයි අදහස් කරති. මෙහි අගනුවර වූ පෝට් බ්ලෙයාර් අග්නිදිග ආසියාවේ ප්‍රධාන නැව් තොටකි. පෝට් කෝන්වොලිස් උතුරු දිවයිනේ පිහිටි තොටකි.
නිකොබාර්: මේ දූපත්, අන්දමන් දූපත්වලට සැ. 75ක් දකුණින්ද, සුමාත්‍රාවට සැතැපුම් 130ක් පමණ වයඹින් ද පිහිටා තිබේ. එහි දිවයින් 19කි. ප්‍රමාණය ව. සැ. 635ක් පමණ වේ. ව. සැ. 333ක් පමණ වූ මහනිකොබාර් දිවයින මෙහි විශාල ම දූපතයි. මේ දිවයින මුහුදු මට්ටමේ සිට අඩි 2,105ක් දක්වා උස්වී යයි. සොම්බ්‍රේරෝ ඕඩයෙන් උතුරෙහි පිහිටා ඇති මධ්‍ය දූපත් අතර කැඩල්, කාමෝර්තා සහ නංකච්රි යන දූපත් ප්‍රධානය. උතුරු දූපත් අතර වූ කාර් නිකොබාර් (ව. සැ. 49) දූපත පාලන මධ්‍යස්ථානයයි. ඇතැම් දූපත් හිරිගල් තට්ටුවලින් සෑදුණෙන්, පැතැලි ස්වභාවයක් උසුලයි. වාර්ෂික උෂ්ණත්වය පැරන්හයිට් අංශක 85ක් පමණ වේ. වර්ෂාපතනය 100 කට අධිකය. නිකොබාර් දූපත්වල ජනගහනයෙන් තුනෙන් දෙකොටසක් ම කාර් නිකොබාර් දූපතෙහි වෙයි. උපසම්පදාව ගෙනෙන්නට සියමට ගිය රාජදූතයන්ට ද නිකොබාර් දූපත් මුණ ගැසී තිබේ.
පොල්, පුවක් ආදි තාලවර්ගයේ ගස් සහ දැව සඳහා ප්‍රයෝජනවත් වන ගස් වර්ග කීපයක් මෙහි වැවේ.
ඉතා පැරැණි වෙළඳ මාර්ගයක පිහිටා තිබුණු නිකොබාර් දූපත් මිෂනාරීවන්ගේ සැලකිල්ලට යොමු වූයේ 17 වැනි සියවසේ දී ය. බ්‍රිතාන්‍ය, ඕස්ට්‍රියානු, ඩේන් සහ ප්‍රංස යන ජාතීහු විටින් විට මේ දූපත්වලට අයිතිවාසිකම් කියා පෑහ. 1869 දී බ්‍රිතාන්‍යයට අයිති වූ නිකොබාර් දූපත් 1942 සිට 1945 දක්වා ජපනුන්ට අයත්ව තිබිණි.
ගෝත්‍ර හයකට බෙදී ඇති නිකොබාර් වැසියෝ මොංගෝලියන් වර්ගයට අයත් වෙති. එහෙත් ඇතැම් නීග්‍රෝ ලක්ෂණ ද ඔවුන් තුළ පිහිටා තිබේ. පිරිමියකුගේ සාමාන්‍ය උස අඩි 5 අඟල් 3කි. සාමූහික වශයෙන් ගත් කල මොවුන් සැලකිය යුතු මානසික ශක්තියකින් යුත්, මනාව වැඩුණු දේහ ඇති ජාතියක් ලෙස දැක්විය හැකිය. ඔවුන්ගේ ආගම යකුන් පිදීමයි.
ධාන්‍ය වගාවෙහි නොයෙදෙන මොවුන්ගේ ප්‍රධාන ආහාරය වූකලී පොල්, දෙල්, මාළු සහ පලතුරුය. චවුරා දිවයින් වැසියෝ ඔරු සහ වළං සෑදීමේ දක්ෂයෝය. නංකවුරි ප්‍රධාන නැව් තොටයි.
(සංස්කරණය:1963)
