අනාගතභය
ආරණ්‍යකාංගය සමාදන් ව කමටහන් වඩමින් වනසෙනසුන්වල වාසය කරන යෝගාවචර භික්ෂූන් විසින් තමහට පැමිණිය හැකි භය ගැන සලකා කායික චෛතසික වීර්‍ය්‍යය උපදවනු සඳහා ආරණ්‍යක සූත්‍රයෙහි බුදුරදුන් වදාළ කරුණු පසෙක් වෙයි. මගපල උපදවනු සඳහා වෑයම් කරන පෘථග්ජන පුද්ගලයාගේ ජීවිතයට ද, බ්‍රහ්මචර්‍ය්‍යාවට ද, පෘථග්ජන කාල ක්‍රියාව නිසා ස්වර්ගයට ද අන්තරාය පිණිස පවත්නා හෙයින් ඒ කරුණු අනාගතභය යයි දක්වන ලද්දේය. ඒ මෙසේයි:
එකලාව වෙනෙහි වසන මා නාපොළොං ආදි විෂ ඇති සතෙක් දෂ්ට කරන්නේ නම් එයින් මාගේ කාලක්‍රියාව වන්නේය යනු එකෙකි. පැකිලැ වැටීමෙන් හෝ පිත්සෙම් ආදි දෝෂ කෝපයකින් හෝ මාගේ මරණය විය හැකිය යනු දෙවැන්නය. කොටි, වලස්, සිංහ ආදි වල් සතුන් හමු වුවහොත් ඔවුහු මා නසන්නාහුය යනු තෙවැන්නය. එකලාව වෙනෙහි වසන මට සොරකම් කරන මිනිසුන් හමු වුවහොත් ඔවුහු ද මා නසන්නාහුය යනු සිවුවැන්නය. මම එකලාව වනයෙහි වසමි. වනයෙහි චණ්ඩ අමනුෂ්‍යයෝ වෙසෙති. ඔවුහු ද මා දිවි තොර කරන්නාහු නම් එයින් මාගේ කාලක්‍රියාව වන්නේය යනු පස්වැන්නයි. මේ අනාගතභය පස සිහි කරන ආරණ්‍යක භික්ෂුව විසින් අප්‍රමාදව වෙසෙමින් රහත් බව ලැබීමට, නිවන් පසක් කිරීමට, අවශ්‍යයෙන් ම උත්සාහ කළ යුතුය. (භය බ.)
(සංස්කරණය:1963)
