අනුශාසනා වට්ටෝරුව
වැලිවිට සරණංකර සංඝරාජයන්වහන්සේ සාමණේරව සිටි අවදියෙහි ඇති කළ සිල්වත් සමාගමෙහි සාමණේරවරු ද දසසිල් සමාදන්ව සිටි සිල්වත්තු ද වූහ. සරණංකර සාමණේරයන්වහන්සේ සිය අතැවැසි සිල්වත් සමාගම සමඟ අලගල්ල, නියමකන්ද ආදි ස්ථානවල වෙසෙන කල ධර්මානුගත කතිකාවතෙක්හි ඔවුන් හික්මවූ බව සඳහන් වෙයි. පසුව උන්වහන්සේ නරේන්ද්‍රසිංහ රජුගේ ආරාධනය පරිදි උපෝසථාරාමයෙහි නැවැතුණු කල්හි සිල්වත් සමාගමෙහි වූවෝ බොහෝ දෙනෙක් ඒ ඒ තැන වෙන්ව විසූහ. එකල ඔවුනට සරණංකර සාමණේරයන්වහන්සේ විසින් අවවාද වශයෙන් ලියා යවන ලද ලිපිය “අනුශාසනා වට්ටෝරුව” යන නමින් හැඳින්වේ. එයින් උන්වහන්සේ අතැවැසියන්ගේ ප්‍රතිපත්ති පූරණයත් සමගියත් අපේක්ෂා කළ බව පෙනේ. එහි ආරම්භය මෙසේයි:
“සුවිසුද්ධ කරුණාදි ගුණසම්පන්න ශ්‍රීඝනශාසන ප්‍රතිග්‍රහකාමී වූ ප්‍රව්‍රජ්‍යාවට පැමිණි මාගේ ශිෂ්‍ය පුත්‍ර වූ සියලු සඟසිල්වත්තැන්වලට අවවාද අනුශාසනා වශයෙන් එවූ වට්ටෝරුවෙහි වග” යනුයි.
මෙයින් මේ අවවාද ලිපිය “අනුශාසනා වට්ටෝරුව” යයි උන්වහන්සේ ම නම් කළ බව පෙනේ. වට්ටෝරුව අවසානයෙහි “ඒ වගත් මෙසේ ම - මේ අවවාද අනුශාසනා වට්ටෝරුව ශ්‍රී බුද්ධවර්ෂයෙන් දෙදහස් දෙසිය හැත්තෑතුනට පැමිණි මේ වර්ෂයෙහි පොසොන්මස පුර දසවෙනි සිකුරාදා ලියා එවූයේ මඳක් මෛත්‍රියෙහි අනුසස් සලකන වැලිවිට සරණංකර සාමි වම්හ” යි සඳහන් වේ.
(සංස්කරණය:1963)
