අබු මුහම්මද් අල් හරීරී

(1054–1122). අරාබි ජාතික දක්ෂ ලේඛකයෙකි. බස්රා නුවර අසල පිහිටි මෂාන් ගමෙහි උපන් හෙතෙම බස්රාවේ දී අධ්‍යාපනය ලැබ එනුවර චර පුරුෂ සේවා මඩුල්ලේ නායකයා විය. අබු සෙයිද් නමැති තැනැත්තකු ගේ කෙළිකවටකම් හා හපන්කම් පිළිබඳ කතා පනහකින් යුත් 'මකාමාත්' නම් ගීතවත් ගද්‍ය ග්‍රන්ථයෙන් මහත් කීර්තියට පත් හෙතෙම සාවද්‍ය සේ යෙදෙන භාෂා ව්‍යවහාර රැසක් අන්තර්ගත කොට 'දුර්රත් අල්-ඝවුවාස්' නමැති කෘතියක් ද කෙළේය. ඔහු විසින් ලියන ලද 'ෂීනීය' සහ 'සීනීය' නමැති උසස් රචනා දෙකක් ද ඇතුළු වූ ලිපි ලේඛන පෙළක් ඉමාද් අල්-දීන් සහ යාකූත් විසින් රැස්කරන ලදුව දැනුදු පවතී. අරාබි භාෂාව පිළිබඳ 'මුල්හත් උල්-ඉරාබ්' නම් කාව්‍යයක් අල්-හරීරී ප්‍රබන්ධ කෙළේය. 'මකාමාත්' ග්‍රන්ථය හේබ්‍රෙව්, සිරියානු සහ ලතින් ආදි භාෂාවලට ද නඟන ලද්දේය.

(සංස්කරණය: 1965)