අභිභූ-1
මැඩ පැවැත්වීම, ජයගැනීම, ඊශ්වරභාවය යන අදහස ඇති අභිභූ ශබ්දය දීඝනිකායේ බ්රහ්මජාල, පාටික යන සූත්රයන්හි බ්රහ්මයන් පිළිබඳ ගුණපදයක් හැටියට යොදා තිබේ. පාසාදික සූත්රයෙහි තථාගතයන්වහන්සේගේ විශේෂ ගුණයක් විස්තර කිරීමට ද අභිභූ ශබ්දය යොදා ඇත.
මජ්ඣිමනිකායේ මූලපරියාය සූත්රයෙහි අභිභූ ශබ්දය යොදා ඇත්තේ අසඤ්ඤසත්ත දෙවිවරුන් හැඳින්වීමටය. දීර්ඝ කාලයක් ආයු වළඳන ඔව්හු බ්රහ්මයා හා සමයහයි ද සදාකාලිකයහයි ද සලකති.
මජ්ඣිමනිකායටඨ කථාවෙහි අභිභූ ශබ්දය සත්ව නිකායක් හඳුන්වන්නකැයි සැලකේ. අභිභූ නමැත්තන් වේහප්ඵල බ්රහ්මලෝකය හා සම බ්රහ්මලෝකයකට අයත් දේව කොටසකැයි ස්ථිර වශයෙන් ප්රකාශ කරන අටුවාචාරීහු මූලපරියාය බ්රහ්මනිමන්තික යන සූත්රවල දී අභිභූ ශබ්දය වේහප්ඵල ශබ්දයට ආසන්නව ම යෙදී තිබීම මීට හේතු වශයෙන් දක්වති. එම අටුවාවෙහි ම මේ සත්ව කොටස අසඤ්ඤසත්තභවයට අයත් යැයි ද අභිභූ යනු සහස්ස බ්රහ්මයන් ආදි සියලු ම ප්රධාන බ්රහ්මයනට යෙදෙන වර්ග නාමයක් යයි ද සඳහන් වේ.
(සංස්කරණය:1963)