දොළොස් පෙතේ පංච කෙළිය
මෙය බොහෝ දුරට පස් පෙතේ පංචි කෙළියට සමාන ය. වෙනස්කම් දැක්වෙනුයේ පෙතෙහි පමණි. ජලය හැර කොටු පහේ පැද දොළසක් ඒ පෙතෙහි වන බැවින් දොළොස් පෙතේ පංචි කෙළිය යන නම යෙදේ. කණුවක් මත සවිකරන ලද හරි හතරැස් වීදුරු පෙට්ටියක් ඇතුළත තැබුණු ලාම්පුවක් වැනි ඒ පෙත මෙසේ ඇඳ ගැනේ:
කවඩි සයම ය. එහෙත් බෙල්ලන් සතර දෙනෙකි. සල්ලම් වීමෙන් පසු අය තැබෙන බෙල්ලන් තම තම පිලට අයිති පැත්තෙන් චතුරශ්‍රය කෙළවර කොට ඇතුළු පැදයෙන් නැගී ජලයෙන් එගොඩ කරවීම ය. මෙහි කළ යුතු දෙපිලේ බෙල්ලන් දෙපසින් චතුරශ්‍රයේ දෙපසින් ගමන් කරන බැවින් විරුද්ධ පිලට කපා ගන්නට ලැබෙන්නේ ඉදිරියට එන බෙල්ලන් ය. එහෙයින් මඟ ඇති ගෙවල් කලින් අල්ලා ගෙන රැක සිටීමට දෙපිල ම උනන්දු වෙයි. හාදයට එක්බිති ගෙහි එක පිලේ බෙල්ලන් තැබීමට පස් පෙතෙහි දී අවසර තුබුණ ද මෙහි අමුත්තකි. එගොඩ වීමට එන බෙල්ලකු - පැසුණු බෙල්ලකු සිටිතොත් ගොඩ සිට එන අලුත් බෙල්ලකු - නොපැසුණු බෙල්ලකු එහි තැබිය නොහේ. කලින් අලුත් බෙල්ලකු තබා ඇති විට පැසුණු බෙල්ලන්ට ද නීතිය මෙයයි.
අයේ ද මඳ වෙනසෙකි. කවඩි හය ම උඩු අතට පෙරළුණේ කිසි අගයක් නැති වෙයි. මුණින් පෙරැළී ගිය හය දොළසක් සේ ගැනේ. මේ අය බෙදාලීමට අවසර නැති. ඉන් සල්සලම්වීම හෝ ඉන් කොටසකින් අකේ පිලේ බෙල්ලකු කපා ගැනීම හෝ නුපුළුවන.
(කර්තෘ: ඩී.සී. දිසානායක)
(සංස්කරණය නොකළ)
